[ویکی فقه] اسلَم بن کثیر أَزدیّ أَعْرَج از شهیدان کربلا هست. اسلَم بن کثیر أَزدیّ أَعْرَج؛ در زیارت منسوب به ناحیه مقدسه، از او به عنوان یکی از شهیدان کربلا یاد گردیده، و این گونه بر وی درود فرستاده شده است: السَّلامُ عَلی اسْلَمِ بْنِ کثیر الأَزُدِیِّ الأَعْرَجِ. منظور از اسلَم بن کثیر پژوهشگران احتمال داده اند که این شخص همان مسلم بن کثیر ازدی اعرج است، که در منابع کهن و معتبر رجال و تاریخ از وی به عنوان یکی از شهدای کربلا نام برده شده است.
جملاتی از کاربرد کلمه اسلم بن کثیر
در همين مورد، اسلم بن اوس ، نوه بجرة الساعدى ، كه از قبيله خزرج بود و نگذاشت تاعثمان را در بقيع و در كنار مسلمانان به خاك بسپارند، طى اشعارى گفته است :
پیروزی عبیدالله توسط جانشینان وی اسلم بن زورا و عبدالرحمن بن زیاد پیگیری نشد. به غیر از حملات تابستانی به آنسوی آمودریا.
اسلم بن ابوعمران گويد: در جريان فتح قسطنطنيه(استانبول فعلى كشور تركيه ) در كنار اين شهر بوديم ، گردان مصر بفرماندهى عقبةبن عامر بود و گردان شام بفرماندى فضالة بن عبيد بود، لشكر عظيمى از روم دربرابر ما قرار گرفت كه مانع فتح قسطنطنيه شوند، ما مسلمانان صفهاى خودرا آراستيم و آماده جنگ شديم ، ناگهان يكى از شجاعان مسلمان به قلب لشكر روم زد، عدهاى از مسلمانان فرياد زدند: سبحان الله فلانكس خود را با دست خود به هلاكت انداخت (بااينكه قرآن مى فرمايد: ولا تلقوا بايكم الى التهلكة ، با دست خود، را بههلاكت نيفكنيد
و روز پنجشنبه بامدادان پرچمى به فرماندهى اسامة برافراشت ، و آن را بدست بريدةبن الحصيب الاسلمى بسپرد و آنگاه (جرف ) (22) را پايگاه لشگر معين نمود. و هيچ كساز چهره هاى سرشناس مهاجرين و انصار نماند، مگر آن كه به اين سپاه ملحق گرديد،ابوبكر و عمر بن الخطاب و ابوعبيدة بن الجراح و سعد بن ابى وقاص و سعيد بن زيد،و قتادة بن نعمان و سلمة بن اسلم بن حريش ، ضمن آن لشگر بودند. و پيامبر (صلى اللهعليه و آله ) به آنان فرمود: بنام خدا و در راه خدا به سوى جنگ بشتاب ، و با منكرينخداوند نبرد كن .