[ویکی فقه] سفرنامه حج ، نوشته علی مقدم از نویسندگان معاصر است. این کتاب، سفرنامه حج نویسنده به سال ۱۳۵۵ش./۱۳۹۶ق. است. وی از جراحان مشهور و از پیروان طریقت نقشبندیه ، از فرقه های صوفیه و ساکن تبریز بوده و هدف از نگاشتن این کتاب را وصف حج و بیان مشکلات مسلمانان و کوشش برای اتحاد آنان یاد کرده است. او آثاری در موضوعات دیگر نیز نگاشته است. ویژگی کتاب ویژگی این سفرنامه، تفسیرها و تاویل های صوفیانه از حج و مناسک آن و رویکرد نویسنده به تقریب و همبستگی مسلمانان است. نویسنده حج را «فستیوال ملل اسلامی» و عاملی برای یکپارچگی مسلمانان دانسته است. محتوا کتاب دو بخش اصلی با عنوان «در سرزمین پیامبر » و «سخن آخر» و ۲۶ عنوان فرعی دارد که برخی از آن ها عبارتند از: در مدینه منوره، در حرم پیامبر، بقیع، در احد، مسجد قبلتین، در راه کعبه حق، سعی صفا و مروه، در عرفات، در منا، عید قربان و مقام ابراهیم . تحلیل ها و نقدهای نویسنده ...
جملاتی از کاربرد کلمه ارمغان حج
مهر نزد او میرود؛ او با شیرین زبانی و حیله و خوراندن شرابهای تند، مهر را هفت سال نزد خود نگه میدارد. او از مهر دارای فرزندی میشود که به یاد همسرش وی را «مصراملیک» (پادشاه مصر)، نام مینهد. مهر پس از مدتی به ساسون بر میگردد. ارمغان و مهر با هم قرار گذاشته بودند که اگر خداوند به آنان فرزندی عطا کند پس از تولد کودک، خودشان بمیرند. پس از گذشت چندی ارمغان صاحب فرزند پسر میشود و نامش را «داوید» میگذارند و طبق قراری که گذاشته بودند خودشان چشم از جهان میبندند.
و یا به تهنیتش ارمغان فرستادن مقرر است بر اصناف انسی و جانی
من نمیدانم مجموعه «…» کی درآمدهاست اما در این کتاب که یک هفته پیش دوستی از ایران ارمغان آورده، یک داستان تکهپاره شده از خودم دیدم که ده سال پیش از انقلاب آن را نوشته بودم… شاید حقارتِ مورد همیشه حکم میکردهاست چشم پوشیدن. پنجاه سال است. بیشوکمِ چنین حقارت در این میانه مهم نیست، ناصافی و کجومعوجیست که باید ملاحظهاش کرد…
اولین کتاب او خداحافظ کلمبوس و پنج داستان کوتاه که در سال ۱۹۵۹ منتشر شد نگاهی طنزآمیز و شوخطبعانه به زندگی یهودیان در آمریکای پس از جنگ داشت. این کتاب جایزه کتاب ملی برای داستان را برای او به ارمغان آورد، اگر چه برخی از درون جامعه یهودیان به خاطر آنچه که او تصویر کرده بود، وی را محکوم کردند. اولین رمان او با عنوان «رها» اثری واقعگرایانه است که به مسائل اجتماعی و اخلاقی دهه ۵۰ میلادی آمریکا میپردازد. راث این شیوه را در کتاب وقتی که او خوب بود، نیز پی گرفت. رمان واقعگرایانه دیگری که تمرکزش بر روایتی کمیاب در آثار راث-زنی جوان اهل غرب میانه-است. او با سومین رمانش شکایت پورتنوی بیشتر مشهور شد. این کتاب یک بازنمایی طنازانه از جهان یهودیان طبقه متوسط نیویورک در قالب الکساندر پورتنوی است.
گفت من چند ارمغان جستم ترا ارمغانی در نظر نامد مرا
ندانم از کدامین گلشن آمد نسیم صبح، کاینش ارمغان است؟!
نهادم به نزدیکش آن ارمغان بگفتم که ای داور مهربان
مردوک برترین خدای میشود. آنشار به او نام دومی (آسالوهی) میدهد. آنشار جایگاه مردوک را در میان خدایان و انسانها تشریح میکند که دومین نام او برایش به ارمغان آورده است.
ازان قانع به غربت از وطن گردیده ام صائب که گرد راه می باید به رسم ارمغان بردن
حسینی در سال ۱۳۸۹ بار دیگر با اصغر فرهادی همکاری کرد و در فیلم جدایی نادر از سیمین به ایفای نقش در نقش حجت پرداخت. این فیلم برای او نخستین دستآورد بینالمللیاش را به ارمغان آورد و حسینی توانست خرس نقرهای بهترین بازیگر مرد جشنوارهٔ بینالمللی فیلم برلین ۲۰۱۱ را به همراه دیگر بازیگران مرد این فیلم به دست آورد و تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشن خانهٔ سینما و دیپلم افتخار جشنوارهٔ فجر را دریافت نماید. بازی او مورد توجه انجمن بینالمللی سینه فیلی قرار گرفت و نامزد دریافت جایزهٔ آی.سی. اس به عنوان بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. از دید کارشناسان، بازی حسینی در جدایی نادر از سیمین یکی از ماندگارترین نقشهای او به عنوان بازیگر بوده است.
اى فرزندان عبدالمطلب ! سوگند به خداوند! من جوانى را در عرب سراغ ندارم كه چيزىبراى قوم خود آورده باشد، بهتر از آنچه من براى شما به ارمغان آورده ام . من براى شماخير دنيا و آخرت را آورده ام . خداوند تعالى به من امر فرموده است كه شما را به سوى اودعوت كنم . اينك كداميك از شما شريك رنجهاى من و كمك كار در اداء رسالت من مى شود تااو برادر و وصى و خليفه من در ميان شما باشد؟
سال ۲۰۰۵ فیلم «کوهستان سرد» با بازی جود لا، نیکول کیدمن، رنه زلوگر، برندن گلیسون و فیلیپ سیمور هافمن اسکار دیگری برای او به ارمغان آورد.
از حسینت ارمغان آورده ام ارغوان از گلستان آورده ام
آهوی طبع بنده چنین مشک میدهد کز پارس میبرند به تاتارش ارمغان
تیراندازی یکی از ۹ رویداد اولین بازی های المپیک مدرن در آتن در سال ۱۹۸۶ بود. مسابقات اولیه شامل برخی رویدادها بود که امروزه غیرعادی تلقی می شوند، مانند تیراندازی زنده با کبوتر در سال ۱۹۰۰ . دوئل در ۱۹۰۶ و ۱۹۰۸ . و رویدادهای متعدد محدود به سلاح های نظامی. پس از بازی های 1900، کبوترها با اهداف سفالی جایگزین شدند. در سال 1907، فدراسیون بین المللی ورزش تیراندازی به وجود آمد و استانداردهایی را برای این ورزش به ارمغان آورد. رویدادهای تیراندازی در سال های 1908، 1912، 1920 و 1924 برگزار شد.
جشن پایانی سیزدهمین دوره جایزه شعر خبرنگاران بیست و چهارم اسفندماه ۱۳۹۷ به صورت عمومی در شهر کتاب فرشته برگزار شد. در مراسم پایانی این جشن پیام ویدئویی فرزانه خجندی پخش شد در بخشی از آن آمده بود: «شعر تاجیکی و شعر فارسی مانند مصور زیبا یا نگار دلپذیر نیست، اصلاً این شعر نیست، پیغام و پیک و مژده است؛ مژدههایی جانافروز، جهان افروز و روانافروز. مژدههایی که اندیشههای ما را کاملاً به دگر میکند. مژدههایی که دنیا را دگرگونه برای ما باز نمایی میکنند، مژدههایی که در آینهخانه خود تصویر انسان را کاملتر، رساتر و انسانیتر میگرداند. این آتش شعر فارسی است که قرون رفته را گرم و منور کردهاست، مانند شعر مولانا که شعر گذشته نیست، بلکه شعر زمان حال و شعر آینده است. پیغامی است که انسان آینده برای ما و شما اهدا میکند. در فرهنگ نوروز تاجیکی_فارسی ما هفت سین معمول است. من این هفت سین را برای خودم و شما دگرگون تفسیر میکنم؛ سلام، سرور، سخن، سعادت و سلامت که مانند سینهای دیگر زندگانی ما را دگرگون میکند. به خیال من شعر فارسی نیز مانند سین سلام است که به اهل دنیا میرسد. شعر فارسی ما در گذشته و امروز برای اهل عالم همیشه خود ارمغان خواهد بود. خداوند بزرگ ما را به قلمرو شعر آورد، آنهم در فصلی که بسیار شهادت و دلاوری داشتیم، زمانی که شهامت شعر فارسی را دیدیم دیگر راه رهایی و واپسین برای ما نبود. ما دست شعر را نگرفتهایم، بلکه شعر دست ما را گرفتهاست، ما دست محبت را نگرفتیم بلکه محبت دست ما را گرفته و به قلمرو بزرگ شعر آوردهاست.»
گفت یوسف هین بیاور ارمغان او ز شرم این تقاضا زد فغان
زبان شور (Шор тили) یکی از زبانهای ترکیتبار است که توسط ۲٬۸۰۰ نفر در منطقهای به نام کوه شور، در استان کمروو در جنوبغرب سیبری صحبت میشود. اگرچه که جمعیت همهٔ شورها در این منطقه بالای ۱۲٬۰۰۰ نفر است. در حال حاضر، همهٔ شورها به زبان شور سخن نمیگویند، زیرا که این زبان دچار کاهش گویشور از سالهای ۱۹۳۰ تا ۱۹۹۰ شدهاست. در جریان این دوره تنها به زبان شور گفتوگو میشد، نه چیزی به این زبان نوشته میشد و نه در مدارس این زبان تدریس میشد. هرچند، فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی احیای زبان شور را به ارمغان آورد. حال، این زبان در نووکوزنتسک تدریس میشود.
هر چه ز آن بهتر نباشد در جهان زین سفر بهر تو آرد ارمغان