ارسلان مظفر بساسیری

معنی کلمه ارسلان مظفر بساسیری در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابوالحارث ارسلان مظفر بَساسیری، یکی از سران برجسته نظامی در اواخر حکومت آل بویه است.
او در اصل، برده ای ترک بود و نسبت بساسیری (فساسیری ) وی از نام نخستین اربابش گرفته شده، که از مردم «بسا» (فسا)ی فارس بوده است. او مولای (غلام) بهاءالدوله بود، و بعدها به عالیترین درجات ارتقا یافت.
اخبار بساسیری در تاریخ
اخبار بساسیری فقط از زمان پادشاهی جلال الدوله (۴۱۶ـ۴۳۵)، در پیکارهایی که پادشاه، با خواهرزاده اش ابوکالیجار و عُقَیلیان موصل می کرده، به ما رسیده است.
سرگذشت بساسیری
← تأثیرگذاری بساسیری در زمان خسرو فیروز
...

جملاتی از کاربرد کلمه ارسلان مظفر بساسیری

ارسلان مظفر بن عبدالله بساسیری، مُکَنّیٰ به ابوالحارث از امیران نامدار ترک در اواخر دوران تسلط آل‌بویه بر عراق بود. او با قیامی عظیم که به دستیاری یاران خود در عراق به راه انداخت، واسط، موصل و بغداد را گرفت، خلیفه و وزیرش را از بغداد بیرون کرد و محبوس ساخت و شعار علویان را که رایات سفید بود به جای درفش عباسیان برافراشت و دستور داد تا بر منبرها، آل علی را ستودند و در مساجد، به آئین تشیع در اذان «حی علی خیر العمل» گفتند. این قیام به لحاظ درگیری‌های داخلی‌ای که در قلمرو اصلی خلافت روی داد و نقش بالقوه شیعیان در آن و نیز مبارزه بر سر قدرت بین ترکان، حائز اهمیت و در خور توجه است و تلنگری بود بر کنار رفتن خلافت از عرصهٔ قدرت و احتیاج وافر آن به یک قدرت پشتیبان و در حقیقت خارج شدن قدرت از دست خلافت عباسی و باقی ماندن اسمی آن بر عرصه قدرت.