ارزش بوم شناختی

این گیاه دارای مصارف و فوایدی متنوعی از قبیل؛ پایداری بوم شناختی، تنوع زیستی، حفاظت خاک، احیای اراضی، تناسب با کشاورزی کم نهاده، ایجاد فرصت‌های شغلی، فضای سبز، مصرف خوراکی و دارویی و غیره است. بدیهی است توسعه کشت کور در مناطق حاشیه‌ای و مکان‌هایی که کاشت سایر گیاهان زراعی متداول سودبخش نبوده، علاوه بر یک درآمد جانبی برای کشاورزان فقیر، به عنوان راهبردی جهت توسعه کشاورزی بوم شناختی، به ویژه کشاورزی کم نهاده، در سطح زمین‌های آسیب‌پذیر مطرح است.

طبق تعریف «کنوانسیون حفاظت از میراث فرهنگی زیر آب» که در سال ۲۰۰۱ در پاریس به تصویب یونسکو رسید به شرح زیر است: میراث فرهنگی زیرآب، تمامی نشانه‌های حضور بشری که دارای ماهیت فرهنگی، تاریخی یا باستان شناختی باشند و نهفته در اعماق آب‌ها است را در بر می‌گیرد. در طی قرون متمادی هزارن کشتی، شهر (به‌طور یکپارچه) و حتی برخی چشم‌اندازها به کام امواج فرو کشیده شده‌اند. چنین محوطه‌هایی میراث گرانبهایی را تشکل می‌دهند که نیاز به حفاظت دارند میراث دریایی گستره‌ای از میراث است که شامل: کشتی‌های مغروق تاریخی، محوطه‌های باستانی پیش از تاریخی و همچنین اسناد بایگانی شده، تاریخی شفاهی، و دریانوردی سنتی و دانش بوم شناختی فرهنگ‌های بومی است این میراث جزئی از میراث جهانی بشری به حساب می‌آیند.

دسترسی کلاوس هورلمن به تحقیقات در مورد ساختار و عاملیت با نظریه اجتماعی شدن مشخص می‌شود. محور این نظریه، تعامل مادام العمر بین فرد و اشتیاق او برای آزادی و خودمختاری و جامعه با فشار نظم و ساختارش است. همان‌طور که او در مدل پردازش مولد واقعیت (PPR) خود می‌گوید، شخصیت به‌طور مستقل از جامعه هیچ‌یک از کارکردها یا ابعاد آن شکل نمی‌گیرد بلکه به‌طور پیوسته در یک جهان زندگی ملموس و تاریخی منتقل می‌شود، در کل فضای طول عمر. مدل PPR سوژه انسانی را در یک زمینه اجتماعی و بوم شناختی قرار می‌دهد که باید به صورت ذهنی جذب و پردازش شود. انسان به عنوان یک سوژه مستقل وظیفه مادام العمر دارد که فرآیندهای یکپارچگی اجتماعی و فردی شدن شخصی را هماهنگ کند. این کار در مراحل خاصی که برای سن مربوط و مرحله رشدی به دست آمده (وظایف توسعه) معمول است، تسلط پیدا می‌کند.