ادائی بک. [ اَ ب َ ] ( اِخ ) از شعرای دوره سلطان سلیمان خان قانونی است و مولد او اماسیه. وی بخدمت شاهزاده مصطفی که در آماسیه اقامت داشت پیوست و پس از مرگ او به اسلامبول شد و در کتابخانه دولتی بخدمت کتاب داری اشتغال جُست و پاره ای مناصب دیگر نیز بدو محول گردید و در 982 هَ. ق. درگذشت. این اشعار ازوست : آسمان حسنک ای ابروهلالی سن میسک یوقسه گوزلر گورمدک بر طاق عالی سن میسک تیغدن نیچون گچوردیلربو کون ای خط سنی رومده باش قالدوران یوقسه جلالی سن میسک.( قاموس الاعلام ).
معنی کلمه ادائی بک در فرهنگ فارسی
از شعرای دوره سلطان سلیمان خان
جملاتی از کاربرد کلمه ادائی بک
بهر طریق که بود آن چه گشته بود مرتب رجوع گشت به ایشان به میزبانه ادائی