اختلال روان تنی
جملاتی از کاربرد کلمه اختلال روان تنی
در برخی از منابع به شباهت خصوصیات اخلاقی تاداکاتسو و خواهرزاده‌اش آسانو ناگانوری اشاره می‌کنند و تئوری وجود نوعی اختلال روانی را مطرح می‌کنند.
کار روانشناسان قانونی معمولاً یافتن روش‌هایی برای پیشگیری از جنایت دوبارهٔ مجرمین باسابقه یا جنایتکاران دارای اختلال روانی است. از وظایف دیگر این گونه روانشناسان، تهیه کردن پرونده‌های روان‌شناختی برای بزهکاران باسابقه و پرسابقه و بررسی دلایل روانی-اجتماعی این جنایت‌ها است.
با وجود محبوبیت تازه‌ای که به‌عنوان یک نماد سکس به دست آورده بود، مونرو همچنان می‌خواست که دامنهٔ بیشتری از بازیگری‌اش را نشان دهد. او به زودی پس از آغاز قرارداد با فاکس، کلاس‌های بازیگری را با میخائیل چخوف و پانتومیم‌باز لوتی گوسلار آغاز کرد و برخورد در شب و زحمت در زدن به خودت نده، او را در نقش‌های متفاوتی نشان دادند. در فیلم یکم که درامی با بازی باربارا استانویک و کارگردانی فریتس لانگ بود، او نقش یک کارگر کارخانهٔ ماهی را ایفا کرد؛ برای آماده‌سازی، او مدتی را در یک کارخانهٔ ماهی در مونته‌ری گذراند. او نقدهای مثبتی را برای اجرایش دریافت کرد: هالیوود ریپورتر نوشت: «او با عملکرد عالی خود، سزاوار جایگاه بازیگری‌ست» و ورایتی نوشت: «[او] آسانی رهایی دارد، که به راحتی باعث محبوبیتش می‌شود». دومی یک فیلم دلهره‌آور بود، که در آن مونرو نقش پرستار بچه دارای اختلال روانی را ایفا کرد و زانوک، از آن برای آزمایش توانایی‌های مونرو در نقش دراماتیک سنگین‌تری استفاده کرد. وی نقدهای متفاوتی از سوی منتقدان دریافت کرد، کرادر او را برای ایفای این نقش دشوار خیلی بی‌تجربه می‌دانست و ورایتی فیلم‌نامه را مقصر مشکلات فیلم دانست.
این نظریه می‌گوید هرکس ممکن است به علت عدم دستیابی به هدف ناکام بماند، یا به‌خاطر اتفاقات تنش‌زا دچار ناراحتی شود، برانگیختگی هیجانی ناخوشایندی را تجربه می‌کند و این بستگی دارد به این‌که شخص چه پاسخ‌هایی را برای کنار آمدن با موقعیت‌های ناکامی و تنش‌زا یاد گرفته است و این مکانیسم از طریق روند «مشاهده-تقلید» انجام می‌گیرد. مثلاً کسی که دچار ناکامی شده است ممکن است از دیگران یاری بطلبد، دیگری ممکن است پرخاشگری کند، یا گوشه‌گیری و تسلیم را برگزیند، یا برای فائق آمدن بر تلاش خود بی‌افزاید، یا به مشروبات الکلی و مواد مخدر پناه ببرد، یا این‌که به‌صورت غیرارادی به اختلال روان‌تنی مبتلا شود. بنابراین پرخاشگری می‌تواند یکی از گزینه‌های احتمالی برای پاسخ به ناکامی باشد.
در ابتدا قرار بود سم اسماعیل آقای ربات را به شکل یک فیلم سینمایی بنویسد و بسازد و در انتهایش شخصیت اصلی بفهمد که دچار اختلال روانی است در حالی که درگیر یک نقشه بزرگ شده‌است. اما اسماعیل موقع نوشتن این متن متوجه شده که فیلم‌نامه‌اش ابعاد بسیار وسیعی دارد و متنش بیشتر به درد سریال می‌خورد؛ بنابراین اسماعیل ۲۰ صفحه از ۸۹ صفحه فیلم‌نامه‌ای که نوشته بود را جدا کرد و آن را تبدیل به متن قسمت اول سریال یا همان اپیزود پایلوت کرد. پایانی که برای فیلم‌نامه در نظر گرفته بود به پایان فصل اول سریال بدل شد. شبکه یواس‌ای با خواندن فیلم‌نامه پایلوت به آن علاقه‌مند شد و پس از ساخته شدن این اپیزود دستور ساخت فصل اول سریال را در ۱۰ قسمت، صادر کرد. ساخت سریال بهار سال ۲۰۱۵ در نیویورک انجام شد و قرار شد سریال ۲۴ ژوئن ۲۰۱۵ روی آنتن برود. شبکه یواس‌ای آن‌قدر از نتیجه کار راضی بود که پیش از پخش سریال، اعلام کرد فصل دوم سریال هم تولید خواهد شد و مدتی بعد هم اعلام کرد تمامی ۱۰ قسمت فصل دوم را خود سم اسماعیل کارگردانی می‌کند. اسماعیل ابتدا بازیگری خاصی را برای بازی در نقش الیوت در نظر نداشت و رامی ملک خیلی اتفاقی برای نقش اصلی انتخاب شد. در واقع این امی رسوم بود که به اسماعیل پیشنهاد داد از رامی ملک در نقش اصلی استفاده کند. رسوم که از دوستان صمیمی اسماعیل است و سال ۲۰۱۷ نیز با او ازدواج کرد بازی ملک در مینی سریال اقیانوس آرام دیده بود و حدس می‌زد او گزینه مناسبی برای نقش اصلی باشد.
خشم جاده‌ای اشاره به رفتار پرخاشگرانه یا همراه با عصبانیت راننده یک خودرو یا سایر وسائل حمل و نقل جاده‌ای است. چنین رفتاری می‌تواند شامل حرکات بی ادبانه، توهین‌های کلامی، رانندگی به شیوه ای ناامن یا تهدیدآمیز باشد. خشم جاده‌ای می‌تواند منجر به مجادلات، ضرب و جرح و برخورد و حتی منجر به مرگ شود. از نظر برخی از روانشناسان خشم جاده‌ای نوعی اختلال روانی محسوب می‌شود.
در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (دی‌اس‌ام-۵)، بارداری کاذب یک اختلال روان‌تنی محسوب شده‌است.
برخی مطالعات نشان داده است که خطر مادام‌العمر خودکشی در بیماران دچار حملهٔ پانیک، بیشتر از کسانی است که هیچ‌گونه اختلال روانی ندارند. بالینگر بیمار باید مراقب خطر خودکشی در بیماران مبتلا به حملهٔ پانیک باشند.
تصور همجنس‌گرایی به عنوان یک اختلال روانی از ابتدای زمانی که تحقیق بر این موضوع آغاز شد مشاهده می‌شود.
روان‌شناسی یکی از اولین رشته‌های علمی بود که همجنس‌گرایی را به عنوان پدیده‌ای مجزا بررسی کرد. سالیان درازی طی قرن بیستم و همچنین پیش از آن، روان‌شناسی رایج و استاندارد زمانه، همجنس‌گرایی را در قالب الگوهای آسیب‌شناسانه و به صورت یک بیماری روانی مشاهده می‌کرد. مطالعات علمی در مبحث همجنس‌گرایی به مرور زمان نشان داد که مستندات تجربی از دسته‌بندی همجنس‌گرایی به عنوان یک اختلال پشتیبانی نکرده و محسوب نمودن آن به عنوان یک بیماری پایهٔ علمی ندارد. پیشفرض‌های رایج در خصوص هنجارهای اجتماعی در زمان قدیم، و جامعهٔ آماری یک‌طرفه‌ای که از نمونه‌های «رسمی» (شامل اشخاص مراجعه‌کننده برای مشاوره یا اشخاص دستگیرشده توسط سیستم قضایی) تشکیل شده بود، علت اصلی طبقه‌بندی همجنس‌گرایی به عنوان یک اختلال روانی در نسخه‌های پیشین منابعی مانند راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی به حساب می‌آمد.