اختر شب گرد

اختر شب شد آشکار به تو کس نگوید تو را که پنهان باش

زگشاد و بست اختر شبی آن بود که بینم در خانقاه بسته، سر جام می گشاده

از نم فیض تو دارند و فروغ لطف تو گوهر سیراب آب و اختر شب تاب تاب

چو این کوی زرین نمودار شد سر اختر شب نگونسار شد

می جهد چشم اختر شب هجر قاصد آفتاب می آید