احمد بن محمد بناء

معنی کلمه احمد بن محمد بناء در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بَنّاء، احمد بن محمد دِمیاطی، عالم شافعی مذهب قرن یازدهم و دوازدهم و از ارکان طریقت نقشبندیه در مصر بود.
تاریخ تولد او نامعلوم است. در دمیاط ، شهری بر حاشیه شاخه شرقی نیل، به دنیا آمد. کودکی را در همین شهر گذراند و به حفظ قرآن و تحصیل علم نزد مشایخ آن جا پرداخت، سپس به قاهره رفت و نزد شیخ سلطان مَزّاحی و نورالدین علی شَبرامَلِّسی علوم قرائت و فقه آموخت و از آنان و از استادانی چون نورالدین علی اَجهوری ، شمس الدین محمد شَوبَری ، شهاب الدین احمد قَلْیوبی ، شمس الدین محمد بابلی و برهان الدین ابراهیم میمونی حدیث شنید.
ورود به طریقت نقشبندیه
بنّاء سه بار به حجاز سفر کرد. در سفرِ نخست، از برهان الدین ابراهیم کورانی حدیث شنید و پس از بازگشت به دمیاط، برخی از آثار مهم خود را تألیف کرد. در سفر دوم، پس از انجام مناسک حج، به یمن رفت و در آن جا به واسطه احمدبن عَجیل به طریقت نقشبندیه وارد شد، مدتی در خدمت او بود تا این که اجازه ارشاد یافت و به امر وی به مصر بازگشت.
فعالیت ها
بنّاء به عنوان مُرابط (کسانی که در سرحدّات اسلامی سکنی می گزیدند) به قریه عَزبَة البرج، در نزدیکی بحرالمیت، رفت و در آن جا به عبادت و ارشاد پرداخت و شاگردان بسیاری تربیت کرد. وی را آخرین کسی دانسته اند که برای ترویج و تبلیغ طریقت نقشبندیه در مصر و تشیید مبانی آن تلاش فراوان کرد و رنج بسیار متحمّل شد.
وفات
...

جملاتی از کاربرد کلمه احمد بن محمد بناء

پنجمین اثر، الغیبة نوشتهٔ شیخ طوسی (۳۸۵–۴۶۰ ه‍.ق/۱۰۶۷ م) بر مبنای کتابی به نام اَلْاَخبارُ الْوَکالَةُ الْاَربَعَة نوشتهٔ احمد بن نوح بَصْری اطلاعات تاریخیِ معتبری از فعالیت‌های مخفیِ سُفَرا ارائه می‌دهد و نیز به شیوهٔ حدیثی و عقلی اثبات می‌کند امام دوازدهم همان مهدیِ قائم است که باید در غیبت به سر بَرَد و سایر ادعاها در خصوص غیبتِ دیگر افراد نظیر علی بن ابی‌طالب، محمد حَنَفیّه و موسی کاظم مردود است.
حديث : 14 ابى رحمه اللهقال حدثنى محمد بن يحيى العطار عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه ابىنهشل عن عبدالله بن سنان عن ابى عبدالله عليه السلامقال من عذر ظالما بظلمه سلط الله تعالى عليه من يظلمه فان دعا لم يستجب له و لم ياجرهالله على ظلامته .