اجیر خاص

معنی کلمه اجیر خاص در لغت نامه دهخدا

اجیر خاص. [ اَ رِ خاص ص ]( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کسی است که خود را در مدّت معین برای کار کردن تسلیم شخص دیگری کند و مستحق اجرت شود مانند چوپان. ( تعریفات ). و رجوع به اجیر شود.

معنی کلمه اجیر خاص در فرهنگ فارسی

کسی است که خود را برای مدت معین برای کار تسلیم شخص دیگری کند

معنی کلمه اجیر خاص در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اجیر خاص (اجیر مقیّد، اجیر منفرد)به اجاره دهندۀ خود در مدّت معیّن گویند.
تعریف های گوناگونی از اجیر خاص شده است که به مهم ترین آن ها اشاره می شود:
۱_کسی که خود را برای انجام کاری مباشرتا در مدّت معیّن یا برای کاری معیّن با تعیین آغاز زمان آن و ادامه دادن آن بدون وقفه تا تمام شدن کار اجاره دهد.
۲_کسی که خود را برای انجام کاری در مدّت معیّن اجاره دهد به گونه ای که مدّت، قید عمل باشد نه شرط آن.
۳_کسی است که خود را به دیگری اجاره داده است؛ به گونه ای که همه منافع یا منفعت خاصی از او مانند خیّاطی، در مدّت معیّن، از آن مستأجر باشد یا کسی که خود را برای انجام کاری در مدّت معیّن اجاره دهد و یا اعتبار مباشرت در عمل یا اعتبار بودن آن در مدّت معیّن و یا هر دو به نحو شرط باشد نه قید.
فرق تعریف سوم با سایر تعاریف
تعریف سوم اعم از سایر تعاریف است زیرا صورت شرط شدن وقوع فعل در زمان معیّن از موارد اجیر خاص بنا بر تعریف سوم است در حالی که بنا بر تعریف دوم این مورد از اجیر خاص بیرون است. تعیین آغاز زمان عمل، و ادامه آن تا مرحله پایانی کار، در حکم تعیین مدّت است. از این موضوع در باب اجاره بحث شده است.
احکام اجیر خاص
برای اجیر خاص جایز نیست در مدّت تعیین شده، بدون اذن مستأجر برای خود یا دیگری کار کند، مگر این که کار او با حق مستأجر، تنافی و تزاحم نداشته باشد مانند اجرای صیغه عقد یا ایقاع به هنگام خیّاطی و مانند آن.

جملاتی از کاربرد کلمه اجیر خاص

پس از منابع تأمین نیرو که شبیه به سیستم فئودالی غرب اروپا بودند، منابع دیگری نیز وجود داشت که مختص به صلیبیون بود. اولین منبع، تورکوپول‌ها بودند، که بیشتر به صورت مزدور توسط پادشاهی‌های فئودالی اجیر و به خدمت گرفته می‌شدند. این نیروها بیشتر از مسیحیان شام و پادشاهی ارمنی کیلیکیه به خدمت گرفته می‌شدند، که شامل سواران سبک‌اسلحه یا کمانداران بودند. این نیروها با سرعتِ خود، می‌توانستند به صلیبیون در برخورد با سواران کماندار مسلمان یاری دهند. منبع دیگری که نیروهای صلیبی از آن‌ها تشکیل می‌شد، زائران و ملوانان بودند که پس از عبور از دریا یا خشکی به سرزمین مقدس رسیده بودند. این نیروها بیشتر در مواقع اضطراری و بحرانی به خدمت سپاه پادشاهی درمی‌آمدند، نظیر آنچه پس از نبرد حطین و در محاصرهٔ اورشلیم رخ داد. علاوه بر این نیروها، اشرافی که برای زیارت سرزمین مقدس به شرق می‌آمدند، برای محافظت از خود، نیروهایی با تجهیزات بالا و آموزش کافی استخدام می‌کردند، تا آن‌ها را در سفر همراهی کنند و این می‌توانست برای پادشاهی‌های صلیبی، مؤثر باشد؛ اما بیشتر این نجبا، برنامه سیاسیِ خاص خود را داشتند و چندان با پادشاهان صلیبی همراهی نمی‌کردند. از جملهٔ این افراد می‌توان به فیلیپ، کُنتِ فِلاندِرز اشاره کرد.