ابوعبدالله بن میرزا نصرالله زنجانی

معنی کلمه ابوعبدالله بن میرزا نصرالله زنجانی در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اَبوعَبْدُ اللهِ زَنْجانی، فرزند میرزا نصرالله شیخ الاسلام (۱۳۰۹-جمادی الآخر ۱۳۶۰ق/۱۸۹۲-ژوئیه ۱۹۴۱م)، فقیه ، مفسر، قرآن شناس و نویسنده برجسته معاصر ایرانی می باشد.
او در زنجان در خاندانی اهل علم و فتوا زاده شد. پدرش، میرزا نصرالله، شیخ الاسلام زنجان بود.
مشار خان بابا، فهرست کتابهای چاپی فارسی، ج۲، ص۳۳۲۳، تهران، ۱۳۵۲ ش.
ابوعبدالله علوم متعارف زمان را در همان شهر آموخت و در فلسفه و کلام و فلکیات ، خاصه از میرزا ابراهیم زنجانی فلکی ، از شاگردان برجسته میرزا ابوالحسن جلوه ، از ۱۳۲۶ تا ۱۳۲۹ ق بهره جست.
مدرس محمد علی، ریحانة الادب، ج۲، ص۳۸۴، تبریز، ۱۳۴۷ ش.
در اواخر ۱۳۳۸ ق پس از احراز درجه اجتهاد به زنجان بازگشت
مشکور محمد جواد، «الشیخ ابو عبدالله الزنجانی»، ج۱، ص۲۰۲، مجلة مجمع اللغة العربیة، دمشق، ۱۳۹۸ ق/۱۹۷۸ م، ج ۵۳، شم ۱.
...

جملاتی از کاربرد کلمه ابوعبدالله بن میرزا نصرالله زنجانی

میرزا ابوعبدالله بن میرزا نصرالله معروف به شیخ‌الاسلام زنجانی، از علمای سده ۱۴ (قمری) است. زنجانی، نخستین دانشمند ایرانی به‌شمار می‌رود که به عضویت فرهنگستان دمشق انتخاب شد و در مراسمی که به همین مناسبت برگزار گردید رساله‌ای دربارهٔ شخصیت علمی ملاصدرا شیرازی ارائه نمود.