ابوزهره محمد

معنی کلمه ابوزهره محمد در دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] محمدابوزهره در سال 1316 ه‍.ق در شهر «محلة الکبری» واقع در غرب مصر در خانواده ای متدین به دنیا آمد.در همان دوران کودکی قرآن را حفظ کرد و پس از آن به آموختن علوم شرعی، عربی، انسانی و تجربی پرداخت.در سال 1331 ه‍.ق در شهر طنطا به «الجامع الاحمدی»پیوست و سه سال در آنجا دانش آموخت و در سال 1334 ه‍.ق در مدرسۀ «القضاء الشرعی» به تحصیل مشغول و در سال 1344 ه‍.ق از آنجا فارغ التحصیل شد.و در عین حال در سال 1346 ه‍.ق از «دارالعلوم» مدرک دیپلم گرفت.
زندگانی علمی ابوزهرة در حقیقت از سال 1346 ه‍.ق آغاز شد که در مدرسۀ «القضاء الشرعی» و «دارالعلوم» به تدریس علوم شریعت و زبان عربی پرداخت.در اثر نبوغ فکری و پیشرفت کم نظیر علمی در سال 1351 ه‍.ق به دانشکدۀ اصول دین،یکی از سه دانشکدۀ آن زمان در «الأزهر» منتقل شد و در آنجا به استادی:اصول سخنوری،جدل، تاریخ ادیان و ملل و نمل تعیین شده که در همین دوره در مباحث پیش گفته کتابهایی را هم تألیف کرد.در سال 1354 ه‍.ق با حفظ مقام استادی در دانشکدۀ اصول دین و در دانشکدۀ حقوق به تدریس مشغول شد و سلسله مراتب استادی را در آنجا طی کرد و در سال 1377 ه‍.ق بازنشسته شد اما از تدریس کناره نگرفت و در «انجمن عالی پژوهشهای عربی» مشغول به تدریس شد. وی در سال 1395 ه‍.ق درگذشت.
از جمله آثار وی می توان به:خاتم النبیین، معجزة الکبری، شریعة القرآن دلیل علی أنه من عند اللّه و غیره اشاره کرد.
تاریخ المذاهب الإسلامیة فی السیاسة و العقائد و تاریخ المذاهب الفقهیة
دراسات فی الادیان مقارنات الادیان (الدیانات القدیمیه) محاضرات فی النصرانیه الدعوه الی الاسلام

جملاتی از کاربرد کلمه ابوزهره محمد

در زمینه علوم محض، گفته می‌شود جابر بن حیان آثار زیادی در کیمیا دارد که بخش زیادی از آن برگرفته از تعالیم صادق است. هر چند جندی و ابوزهره این ادعا را تأیید کردند، تردیدهایی در این انتساب وجود دارد. به نوشته پاکتچی بخشی از این تردید از جانب امثال ابن ندیم است که مایل نبود صادق در این فضیلت، بهره‌ای برده باشد. به نوشته پاکتچی بخش دیگری از این تردید از جانب امثال صفدی است که کیمیا را در شان صادق نمی‌دانسته‌اند. بخش دیگرِ تردید متعلق به محققانِ معاصر از قبیل روسکا است که شواهد لازم برای اثبات این ادعا را کافی نمی‌دانند. برخی مستشرقان، از جمله کراوس و سزگین، اصل تاریخی بودن شخصیت جابر را مورد تردید قرار می‌دهند که این خود باعث شده کسانی چون استادی، آثارِ جابر را در اصل، آثارِ صادق بدانند. محمد یحیی هاشمی در کتابِ الامام الصادق ملهم الکیمیاء در این رابطه بحث مفصلی دربارهٔ نقش صادق در آموزش جابر و تأسیس کیمیا در عالم اسلامی دارد.