ابوبکر بن علی اهدل

جایزه سلطان العویس از میان ۱۱۰۷ نامزد است که یکی از معروف‌ترین جایزه‌های جهان عرب به حساب می‌آید که الیاس خوری توانست این جایزه را از آن خود کند. این جایزه هر دو سال یک بار از سوی مؤسسه فرهنگی سلطان بن علی الاویس به برجسته‌ترین نویسندگان عرب اعطا می‌شود. خوری در سال ۱۹۹۸ جایزه فلسطینی دروازهٔ خورشید را نیز دریافت کرد.

همچنین طاهر پس از اعلام استقلال، به نام یکی از علویان که قاسم بن علی نام داشت، خطبه خواند تا بدین ترتیب، رویگردانی خود از بنی‌عباس و گرایش به علویان را به نمایش بگذارد. گرچه منابع معتقدند که این اقدام نوعی اقدام سیاسی بود. از دیگر علائم اعلام استقلال را، حذف نام خلیفه از سکه‌های دورهٔ طاهر که ذوالیمینین بر روی آن‌ها ضرب گشته بود (۸۲۱ م)، می‌دانند.

نی شناسای نبیم نی ولی من حسینی می‌شناسم بن علی

ابومنصور نصر بن علی کز رایش ار یابد اجازت آسمان پش وی از جوزا کمر بندد

نسب زرآبادی چنین است: سید موسی، فرزند علی (م ۱۳۱۸ ق)، فرزند مهدی (م ۱۲۷۰ ق)، فرزند میربزرگ (م ۱۲۳۰ ق)، فرزند میربابا (م ۱۲۱۷ ق)، فرزند میرفاضل (م ۱۱۹۵ ق). نسب او به زید بن علی می‌رسد. مادرش رقیه خانم نیز دختر عالم دینی کریم روغنی قزوینی بود.[نیازمند منبع]

شنیدم که اعشی به شهر یمن شد سوی هوذة بن علی الیمانی

تحقیق این است که زید بن علی مدعی امامت نبود و او معتقد بود که مستحق امامت و خلافت، در زمان او برادرزاده‌اش جعفر صادق می‌باشد.

الغنوشی در سال ۱۹۸۱ به ۱۱ سال زندان محکوم شد. اما با بر روی کار آمدن بن علی در سال ۱۹۸۷ از زندان آزاد شد.

ثقت الملک طاهر بن علی شرف و فخر و زینت احرار

در تاریخ ۲۱ فوریه ۲۰۱۱، دولت موقت تونس در درخواستی رسمی، از دولت عربستان سعودی خواست تا زین‌العابدین بن علی را به خاطر «سرکوب مردم معترض» به آن کشور، جهت محاکمه تحویل دهد.

یوسف بن علی گوید عارف عارف نبود تا آنگاه که اگر مملکت سلیمان به وی دهند بدان از خدای مشغول نگردد طَرْفَةَ الْعَیْنی.

در سال ۱۸۶۷ میلادی (پادشاهی ناصرالدین شاه) جنگی بین آل خلیفه بحرین و قطر (تحت پشتیبانی بریتانیا) درگرفت که منجر به مداخله بریتانیا و استقلال قطر از بحرین شد. پیرو آن انگلیسی‌ها یک حاکم جدید آل خلیفه به نام عیسی بن علی را منصوب کردند. در طول سلطنت عیسی (۱۸۶۹–۱۹۲۳)(۱۲۴۸–۱۳۰۲ خورشیدی)، هیچ چالش خارجی برای کشور وجود نداشت زیرا بریتانیا از آن دفاع می‌کرد. او و خانواده اش از قدرت مطلق برخوردار بودند و بر مردم به عنوان رعایا حکومت می‌کردند و بخش اعظم کشور را به عنوان املاک فئودالی تحت کنترل داشتند. درآمد عمومی کشور که در آن زمان بیشتر به عنوان مالیات و رانت جمع‌آوری می‌شد، درآمد خصوصی حاکم بود. حاکم از یک گروه ستیزه‌جوی ویژه برای اجرای دستورات خود از طریق اجبار فیزیکی استفاده کرد. ستون فقرات اقتصاد، کشت نخل، ماهیگیری و غواصی مروارید بود. کشت نخل که شیعیان انجام می‌دادند، به شدت تحت کنترل آل خلیفه بود. از سوی دیگر، کنترل غواصی مروارید مطمئن بود، زیرا توسط قبایل سنی کنترل می‌شد که سطح بالایی از خودمختاری را حفظ می‌کردند و در برابر مداخله مقاومت می‌کردند. قدرت شیعه از فقهای آنها ناشی می‌شد که دارای قدرت اجتماعی قوی همراه با دارایی‌های کلان بودند.

محمّد بن علی باقرالعلوم شه دین که داغ بندگیش از ازل به جبهه کشیدم

در پی قیام تونس و مصر در دی و بهمن ۱۳۸۹ و کناره‌گیری زین‌العابدین بن علی و حسنی مبارک از قدرت، برخی شعارهای تظاهرکنندگان در راهپیمایی ۲۵ بهمن متأثر از این وقایع بود.

« به سال ۴۰۰ به اسفراین رفتم و به بارگاه و قصر حاکم اسفراین ( فضل بن علی اسفراینی) که دوستدار عالمان و دانشمندان و ادیبان بود، مهمان شدم و از خوان نعمت وی بهره‌مند گردیدم و در قصر فضل بن علی با ادیبان ملاقات کردم »(ثعالبی، ج۶، ۱۴۰۴). وی سپس به وصف اسفراین در میان نواحی نیشابور پرداخته می‌نویسد : «{ فضل بن علی } الآن حاکم و زعیم اسفراین و ناظر بر امور آن شهر است .... و متفکل مصالح حکومتی اسفراین می‌باشد و به طفیل نیک‌اندیش و خرد فضل بن علی، اسفراین چون حرم امن و بهشت جاوید شده و آبادان گردیده است در حالی که دیگر نواحی نیشابور خراب و عمدتاً مختل بود و اسفراین در نواحی نیشابور همچون درخششی در تاریکی بود »