ابوبکر بن خلاد اصفهانی

و نيز به سند خود از معمر بن خلاد روايت كرده كه گفت : از امام ابى الحسن رضا (عليهالسلام ) شنيدم كه مى فرمود: عبادت ، بسيارى نماز و روزه نيست بلكه عبادت تفكر در امرخداى عزوجل است .

و از معمر بن خلاد منقول است كه : در خدمت حضرت امام رضا عليه السلام بودم در راهخراسان ، و وكيل خرج آن حضرت بودم ، مرا امر فرمود كه غاليه اى (478) درست كن ،چون درست كردم و در شيشه كردم ، حضرت را بسيار خوش آمد، فرمود: اى معمر چشم حقاست از براى رفع تاثير چشم در كاغذى سوره حمد وقل هو الله احد و معوذتين را بنويس ، و در غلاف شيشه غاليه بگذار. (479)

نمونه اى از مزاج پيامبر(ص ) محمد بن خلاد مى گويد: به امام رضا(ع ) عرض كردم ، جمعى در جائى نشسته اند وشوخى مى كند و مى خندند، و مردى در ميان آنها است ، آيا روا است كه اين مرد در ميان آنهاباشد؟

ثواب حفظ زبان   حديث : 1 ابى رحمه الله عن سعد بن عبدالله عن معاويه بن حكيمعن معمر بن خلاد عن ابى الحسن الرضا عن ابيه عليهم السلامقال قال ابو عبدالله عليه السلام نجات المومن حفظ لسانه وقال اميرالمومنين عليه السلام من حفظ لسانه ستر الله عورته .

معمر بن خلاد از امام رضا عليه السلام پرسيد: آيا به پدر و مادرم كه در مسير حقنبوده اند دعاى خير بنمايم ؟ امام فرمود: برايشان دعا كن و از طرف آنان صدقه بده واگر زنده اند و راه حق را نمى شناسند با آنان مدارا كن ! چرا كهرسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: خداوند مرا به رحمت و مهربانى مبعوث كردهنه براى سخت گيرى و آزار و نافرمانى .(221)

معمر بن خلاد گويد: از امام رضا عليه السلام شنيدم كه فرمود: عبادت تنها كثرتنماز و روزه نيست ، بلكه عبادت ، تفكر در امر خداى عز وجل است .

سوم ـ شيخ اجل احمد بن محمّد برقى از پدرش از معمر بن خلاد روايت كرده است كه هرگاهحـضـرت امـام رضـا عـليـه السـلام طـعـام ميل مى كرد كاسه بزرگى نزديك سفره خود مىگـذاشت و از هر طعامى كه در سفره بود از بهترين مواضع او مقدارى بر مى داشت و در آنكـاسـه مـى گـذاشـت پس امر مى كرد كه بر مساكين پخش كنند آن وقت تلاوت مى كرد آيه( فـَلاَ اقـْتـَحـَمَ الْعـَقـَبـَة ) (17) حـاصـل ايـن آيـه شـريـفـه و آيـات بـعـد از آن آنـكـه اصـحـاب مـيـمـنـه واهـل بـهـشـت در عـقـبـه ، يـعـنـى امـر سـخـت و مـخـالفـت نـفـسداخـل مـى شـونـد و آن عـقـبـه آزاد كـردن بنده اى است از رقيت يا طعام خورانيدن است در روزگـرسـنـگـى بـه يـتيمى كه داراى قرابت و خويشى باشد يا مسكينى كه از بيچارگى وفـقـر و خـاك نـشـين باشد، پس حضرت امام رضا عليه السلام مى فرمود كه خداوند عز وجـل دانـا بـود كـه هـر انسانى قدرت آزاد كردن بنده ندارد پس قرار داد براى ايشان راهىبـه بـهـشت ، يعنى مقابل آزاد كردن بنده اطعام را قرار داد كه هر شخصى بتواند به سببآن راه بهشت گيرد و به بهشت رود.(18)

سنت الهى بر اين رفته است در عرصه آزمايشات ، مومن از منافق جدا گردد و جبهه حق ازوجود منافقين پاك شود. معمر بن خلاد روايت مى كند كه حضرت امير عليه السلامپس از قرائت آيه احسب الناس يتركوا.... به من فرمود: آيا مى دانى فتنه چيست؟ عرضه داشتم : فدايت شوم ، فتنه در دين است . فرمود: آن چنان آزمايشمى شوند كه طلا مى شود و آنچنان خالص مى شوند كه طلا خالص مى گردد.(221)