ابوالقاسم عبدالله اصفهانی

پيروان ابوالقاسم عبدالله بن محمود بلخى معروف به كعبى را كعبيه گويند. به اونيز عقايد كلامى شگفتى درباره صفات خداوند نسبت داده اند در رابطه با صفات خداونداز جمله سميع و عليم بودن خدا معتقد بود كه منظور آگاهى و دانائى او به كميات وكيفيات اقوال و اعمال و اشياء است و نه شنوائى و بينائى با حواس . او عقيده داشت برخداوند واجب است احكامى كه براى بندگان سودمند است ، تشريع كند و استطاعت بندگانرا در سلامتى عقل و تندرستى جسم مى دانست .

المطیع (نام کامل وی: أبو القاسم الفضل بن المقتدر بن المعتضد الملقب المطیع لله) از خلفای عباسی بود که در سال ۳۰۱ هجری زاده شد، و هنگام خلع ابوالقاسم عبدالله مستکفی با او به خلافت بیعت شد و او به سال ۹۴۶ میلادی/۳۳۴ هجری به عنوان خلیفه در جهان اسلام برگزیده شد. او در مدت خلافت با بوییان درگیر بود که قصد ورود به بغداد را داشتند. او نسبت به شیعیان به مدارا می‌پرداخت. از سوی دیگر، خلافت وی همزمان با قدرت یافتن محمود غزنوی بود که به جنگ مذهبی با هندیان پرداخت. از سوی دیگر، خلفای فاطمی بر مصر دست یافته بودند و به دشمنی با خلفای عباسی می‌پرداختند. او در سال ۳۶۴ هجری درگذشت و مدت خلافتش بیست و نه سال و چند ماه بود. مدتی پیش از مرگ المطیع، وی با فشارهای سبکتکین سردار ترک از خلافت کناره گیری کرد و آن را به فرزند خود الطائع واگذار نمود. تنها چند روز پس از مرگ المطیع، سبکتکین هم درگذشت.