ابوالقاسم اسماعیل اصفهانی

ادبیات گنوسی کتابی از استوارت هالروید با ترجمهٔ ابوالقاسم اسماعیل پور است که در سال ۱۳۸۸ منتشر و در مراسم کتاب سال جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان کتاب برگزیده معرفی شد.

کتاب «جشن‌نامه بدرالزمان قریب» به کوشش زهره زرشناس و ویدا نداف با مقالاتی از کسانی چون ژاله آموزگار، ابوالقاسم اسماعیل‌پور، ایرج افشار، و منوچهر ستوده، از سوی نشر طهوری برای بزرگداشت کارهای بدرالزمان قریب منتشر شده‌است.

دانشنامه اساطیر جهان کتابی از رکس وارنر با ترجمهٔ ابوالقاسم اسماعیل پور است که در سال ۱۳۸۶ منتشر و در مراسم کتاب سال جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان کتاب برگزیده معرفی شد.

* مانی، بنیان‌گذار گفتگوی تمدن‌ها / گفتگو با دکتر ابوالقاسم اسماعیل‌پور

یکی دیگر از نقاط عطف در تاریخ گیاه‌خواری ایران که در زمان ساسانیان رخ داد، ظهور مانی، پیامبر ایرانی بود. در آیین مانی، مردم به دو گروه گزیدگان و نیوشاگان تقسیم می‌شدند. ابوالقاسم اسماعیل‌پور مطلق در کتاب «اسطورهٔ آفرینش در کیش مانوی» می‌گوید: «گزیدگان به سبب رعایت سه مُهر و فرامین تطهیر، نمایندگان زمینی برای نجات نورِ دربند به شمار می‌رفتند. منظور از سه مهر، یک مهر بَر دهان که شامل پرهیز از سخن زشت، منع خوردن گوشت و منع آشامیدن شراب است. دوم مهر بر دست است که اعمال خشونت آمیز و خون‌ریز را برای دین‌آور ممنوع می‌کند. آن‌ها حتی حق شکستن شاخه و یا کشتن حشرات و هیچ جانداری را نداشتند. و سوم مهر بر سینه یا آغوش است. که این مهر آمیزش جنسی و فرزندآوری را برایشان ممنوع کرده است. نیوشاگان نیز این سه مهر را رعایت می‌کردند. ولی می‌توانستند به شرط آنکه حیوان را خود ذبح نکرده باشند، کمی گوشت بخورند و یکبار نیز ازدواج کنند.» بدین ترتیب بسیاری از پیروان مانی، از خوردن گوشت پرهیز می‌کردند و در واقع گیاه‌خوار بودند. به طور کلی در دوران باستان، ریشهٔ اجتناب از خوردن گوشت عمدتاً به دلایل مذهبی بوده است.