ابوالحسن احمد ابوجعفر بلاذری

معنی کلمه ابوالحسن احمد ابوجعفر بلاذری در دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است
ابوالحسن احمد ابوجعفر بلاذری
مورخ، جغرافیدان، ادیب، شاعر و مترجم.
اصل و ریشه ایرانی دارد ولی نشو نمایش در بغداد بود. از مترجمان مشهور فارسی به عربی است. از گروه انبوهی از مشایخ عراق و دمشق و انطاکیه روایت کرده و از آخرین مشاهیر مورخان فتوحات اسلامی است.
او نزد خلفای عباسی هم عصرش چون متوکل و مستعین و معتز تقرب داشت. در آخر عمر به جهت خوردن میوه ی بلاذر (بلادر مساوی است با آناکردیوم) مبتلا به اختلال حواس شد و در بیمارستان بغداد جان داد. از آثار وی: «انساب الاشراف»؛ «البلدان الصغیر»؛ «البلدان الکبیر»، ناتمام؛ «عهد اردشیر»؛ «فتوح البلدان».

جملاتی از کاربرد کلمه ابوالحسن احمد ابوجعفر بلاذری

و از آنجا كه مؤ لف به سخنان منقول از كتاب رجال منسوب به اين غضائرى ، ابوالحسن احمد بن حسين (معاصر طوسى و نجاشى ) اعتماد كرده ، و علماى درايه و رجال وجود چنان كتابى را از ابن غضائرى منكرند، از اينرو كارش مورد پسند و پذيرش حوزه هاى علميه قرار نگرفته است .
4- در سال 268 همزمان با خلافت معتمد، تا چندينسال نگذاشتند حاكمى كه طرف خليفه فرستاده شده بود وارد قم شود، تا آن كه ازكوتكين بن ساتكين ترك با كاتب خود ابوالحسن احمد بن ماردانى به قم فرود آمد وباروى آن را به كلى خراب كرد، به طورى كه اثرى از آن به جاى نماند.