ابواسماعیل حسین بن علی طغرائی اصفهانی

معنی کلمه ابواسماعیل حسین بن علی طغرائی اصفهانی در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابواسماعیل حسین بن علی طغرائی اصفهانی، ادیب فاضل و شاعر ماهر و صاحب منصب در دربار سلطان محمّد سلجوقی بوده است.
مؤیّدالدّین ابواسماعیل حسین بن علی بن محمّد بن عبدالصّمد اصفهانی معروف به «طغرائی» و ملّقب به «فخرالکتاب»، ادیب فاضل و شاعر ماهر، نسب او به «ابوالاسود دُئِلی» منتهی می شود. [وی در سال ۴۴۸ق متولّد شده و به تحصیل پرداخت و در شعر و ادب استادی توانا و در علوم مختلف خصوصاً کیمیا دانشمندی ماهر گردید و پس از مدتی به دربار سلطان محمّد سلجوقی قرار گرفته و عهده دار «دیوان طغرا» گردیده و به «طغرایی» شهرت یافت او پس از مرگ این پادشاه در سال ۵۱۱ق در موصل به سلطان مسعود فرزندش پیوست و به وزارت او رسید. در جنگی که بین سلطان مسعود بن محمّد سلجوقی و برادرش سلطان محمود اتفاق افتاد. سپاهیان سلطان مسعود در نزدیکی اسدآباد همدان عزیمت یافته و شکست خوردند و طغرایی به اسارت درآمد. در این هنگام شهاب اسعد که رئیس تحریرات بود و کمال الملک علی سمیرمی وزیر سلطان محمود که از پیشرفت کار مؤیدالدّین طغرایی به هراس افتاده بودند، او را به داشتن عقاید فاسد و الحاد متهم ساخته و نزد شاه به بدگوئی پرداختند. بار اول طغرایی اشعاری خواند و از خود رفع اتهام کرد و شاه از قتل او چشم پوشید، امّا آن دو به توطئه و سعایت خود ادامه دادند و عاقبت شاه دستور کشتن استاد طغرایی را صادر کرد و این چنین او به شهادت رسید.
قتل طغرایی
در سال قتل طغرایی بین موّرخان و تراجم نویسان اختلاف است و آن را یکی از سال های ۵۱۳ یا ۵۱۴ یا ۵۱۵ق ذکر کرده اند که با مقایسه و مطابقت منابع شاید سال ۵۱۴ق را بتوان پذیرفت. در سال ۵۱۶ کمال الملک سمیرمی توسط غلام طغرایی در چهار بازار بغداد از پای درآمد.]طغرایی از شیعیان راسخ العقیده بوده و عموم علماء و مؤلّفین شیعه او را ستوده اند.
تالیفات
کتب زیر از تالیفات اوست: ۱. «الاحسان فی علم المیزان» ۲. «الارشاد الی الاولاد»، که نسخه ای از آن در کتابخانه مجلس در تهران و نسخه دیگر در مجموعه کتاب های اهدایی آقای مشکاة به دانشگاه تهران موجود است. ۳. «اسرار الحکمه» ۴. «تراکیب الانوار» ۵. «جامع الاسرار» درباره کیمیا ۶. «الجوهر النضیر فی صناعة الاکسیر» ۷. «حقایق الاستشهادات» در رد نظر ابن سینا درباره ابطال کیمیا که به شماره ۱۱۰۶۴ در کتابخانه وزیری یزد موجود است. ۸. «دیوان اشعار» که نسخه های آن در دارالکتب المصریه در قاهره و در کتابخانه هایی در برلین، موزه لندن و «سن پطرزبورگ» روسیه موجود است. همچنین در سال ۱۳۰۰ در استامبول به چاپ رسیده است. ۹. «ذات القواعد» ۱۰. «رساله خاتمه» ۱۱. «شرح دیوان مُتنبّی» ۱۲. «طغراء الشریفه» ۱۳. «لامیه العجم» مشهورترین اثر طغرائی، که قصیده ای است به عربی در ۵۹ بیت که مورد توجّه ادبای عرب و ایرانی واقع شده و ده ها شرح بر این قصیده نوشته اند از جمله شرح صفدی، ۱۴. «مصابیح الحکمه و مفاتیح الرّحمه» در علم اکسیر و کیمیا.
سرودن شعر
...

جملاتی از کاربرد کلمه ابواسماعیل حسین بن علی طغرائی اصفهانی

محتوای روایت شامل مطالبی در ذکر ایام دعا، ویژگی‌های ماه محرم و روز آغازین آن، واقعه کربلا و کشته شدن حسین بن علی به همراه اصحابش در آن واقعه، لزوم احیاء شعائر حسینی با عزاداری و بیان شیوه‌هایی برای عزاداری است. بخش پایانی روایت نیز دربردارنده برخی وقایع شگفت‌انگیز و خارق‌العاده پس از کشته شدن حسین بن علی، از جمله باران خون و طوفان‌های سرخ و سیاه می‌باشد.
از زینب و بازماندگان کربلا به عنوان اولین عزاداران حسین بن علی نام برده می‌شود که ابتدا در دشت کربلا پس از پایان نبرد و سپس در مدینه به برپایی مراسم عزا پرداختند.
در عصر حاضر، شعر عاشورایی در اوج خود قرار دارد و بسیاری از شاعران شیعه، سنی و حتی مسیحی در رثای حسین بن علی و واقعهٔ عاشورا شعر سروده‌اند؛ مانند محسن اَبُوالْحُبّ، عبدالحسین جواهر، مهدی اَعْرَجی، زَکیّ اَلْمَحاسِنی، عَبدُالْمُنْعِم اَلْفَرطوسی، بولِس سَلامَة، سَعید اَلْعُسیلی، عبدالله اَلْعَلائِلی. در شعر معاصر ویژگی‌های حسین بن علی مانند هدایت‌گری، شجاعت، ظلم‌ستیزی، ایمان، فریادرسی و الگوی مبارزه بودنش مورد توجه قرار گرفته است.
شیعیان به این ترتیب فرزندان و نوادگان حسین بن علی را وارث خورنه یا فره ایزدی شاهنشاهان ایران باستان محسوب داشتند.
زید برای تحقیق، توسط حاکم جدید کوفه، در مورد پرداخت‌های حاکم قبلی، عبدالله القسری به او، به آن شهر رفته بود که مردم کوفه مطلع شدند و با او بیعت کرده و او را متقاعد کردند که برای پس گرفتن خلافت از بنی‌امیه قیام کند. مردم کوفه که در سال ۶۱ هجری، پدربزرگ او حسین بن علی را همین‌گونه حمایت نکرده و تنها گذاشتند که باعث شکست او گردید. قیام زید منجر به شکل‌گیری قیام‌هایی دیگری علیه امویان و مقدمه برای سقوط خلافت اموی شد و همچنین منجر به تشکیل مذهب زیدیه شد که اعتقاد به امام غایب ندارند و معتقدند هرکس از فرزندان حسن یا حسین در برابر ظلم قیام کند، امام حاضر است و باید از او تبعیت کرد.
بنا بر وبلاگ رسمی خانواده درخشان، او از آذر ۱۳۸۹ چند مرخصی کوتاه مدت دیگر را نیز بیرون از زندان سپری کرده‌است. گزارش‌های سایت‌های خبری حاکی از حضور او در مراسم عزاداری حسین بن علی و فاطمه با پیراهن مشکی بود. سایت آینده نیز عکس‌هایی از او در قبرستان بهشت زهرا بر سر مقبره علی درخشان (عموی او و از کشته شدگان هفتم تیر ۱۳۶۰) و مرتضی آوینی منتشر شد.
مردم نهاوند، نعمان بن‌مقرن یا باباپیره را از یاران حسین بن علی می‌پنداشتند و مقبرهٔ او را امام زاده تلقی می‌کردند. درحالی‌که این باور ایجاد شده صحت نداشت. با آشکار شدن هویت اصلی آرامگاه، موجی از نفرت نسبت به آن تقریباْ شکل گرفت.
شمر به سمت خیمه‌های زنان حسین پیش روی نمود و می‌خواست خیمه‌ها را بسوزاند که همراهانش وی را سرزنش نمودند که شرمگین شد و از این کار منصرف گردید. این حمله، به حمله نخست یا حمله اول شهره شد که تعدادی از سپاهیان حسین در آن کشته شدند.[نیازمند منبع] در ظهر، حسین و یارانش نماز ظهر را به صورت نماز خوف به جا آوردند. در هنگام نماز نیز سپاهیان کوفه به نمازگزاران حمله کردند و این امر باعث کشته شدن جمعی دیگر از یاران حسین بن علی شد.
عاشورای شمسی روز مطابق عاشورا در تقویم هجری شمسی است که معمولاً برابر با بیستم مهرماه می‌باشد و بعضی شیعیان این روز را بزرگداشت می گرفته‌اند. این روز در گاهشماری‌های دیلمی روز چهارم نوروزماه دیلمی (برابر تیر و مرداد خورشیدی) بود که در آن برای حسین بن علی سوگواری می‌کردند.