معنی کلمه ابن منده محمود بن ابراهیم اصفهانی در دانشنامه اسلامی
ابوالوفا محمود بن ابراهیم بن سفیان بن منده (ابراهیم) بن عبدالوهاب بن منده اصفهانی، از محدّثین حنبلی اصفهان در قرن ششم هجری بوده است. در حدود سال ۵۵۰ یا ۵۵۲ق در اصفهان متولّد شد، و از مسعود ثقفی، ابوعبداللّه رستمی، ابوالخیر باغبان مسعود ثقفی و عبدالمنعم سعدویه روایت می کند. ابن نجّار، شیخ عبدالصّمد بن احمد بن ابی الجیش و ضیاء از او حدیث شنیده اند. وی در سال ۶۳۲ هنگامی که مغولان به اصفهان حمله کردند، به دست آنان کشته شد. کتاب الایمان از او است.
ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره فی ملوک مصر و القاهره، ج۶، ص۲۹۲.
۱. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره فی ملوک مصر و القاهره، ج۶، ص۲۹۲.
مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۲۲۷.
...