ابن بکر شیرازی

معنی کلمه ابن بکر شیرازی در لغت نامه دهخدا

ابن بکر شیرازی. [ اِ ن ُ ب َ رِ ] ( اِخ ) کاتب مطیع خلیفه ، شاعر و ادیبی نیکومحاضره بوده است. او راست : کتاب الشجون و الفنون. کتاب انشاء الرسائل و الکتب. ( از ابن الندیم ).

معنی کلمه ابن بکر شیرازی در فرهنگ فارسی

کاتب مطیع خلیفه شاعر و ادیبی نیکو محاضره بوده است

جملاتی از کاربرد کلمه ابن بکر شیرازی

او دو سال در قبیله سعد ابن بکر، شاخه‌ای از قبیله هوازن، نزد حلیمه بود. هر چند محمد تحت سرپرستی عبدالمطلب، که شخصی بانفوذ و عهده‌دار رهبری جامعه مکه بود، قرار داشت اما دوران یتیمی و بدون پدر را با سختی‌های فراوان سپری نمود.