ابن باعلوی عبدالله بن حسین

معنی کلمه ابن باعلوی عبدالله بن حسین در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] باعَلَوی ، شهرت خاندانی بزرگ و پرنفوذ از سادات ، اشراف ، عالمان و متصوفان عربستان جنوبی که بیشتر آنان در حضرموت ، از جمله در تَریم می زیسته اند. یکی از شخصیت های این خاندان عبدالله بن حسین بن طاهر بن الجاوی است.
عبدالله بن حسین بن طاهر بن الجاوی (متوفی ۱۲۷۲) مؤلف سلم التوفیق الی محبة الله علی التحقیق (شرح مرقاة صعود التصدیق، تألیف محمد نووی الجاوی).
یوسف الیان سرکیس ، معجم المطبوعات العربیة و المعّربة ،ج ۱، ص ۵۱۸، قم ۱۴۱۰.
۱. ↑ یوسف الیان سرکیس ، معجم المطبوعات العربیة و المعّربة ،ج ۱، ص ۵۱۸، قم ۱۴۱۰.۲. ↑ یوسف الیان سرکیس ، معجم المطبوعات العربیة و المعّربة ،ج ۲، ص ۸۲۰، قم ۱۴۱۰.۳. ↑ یوسف الیان سرکیس، معجم المطبوعات العربیة و المعربة،ج ۲، ص ۸۱۴، قم۱۴۱۰
منبع
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۱، ص۴۳۷۰، برگرفته از مقاله «باعلوی ».
...

جملاتی از کاربرد کلمه ابن باعلوی عبدالله بن حسین

شیخ قطب‌الدین، ابو الحسن یا ابو الحسین، سعید بن عبدالله بن حسین بن هبة الله بن حسن راوندی کاشانی، محدث، مفسر، متکلم، فقیه، فیلسوف و تاریخ‌دان شیعه در قرن ششم هجری است. بسیاری اوقات نیز او را به جدش نسبت داده و می‌گویند سعید بن هبة الله راوندی. پدر و پدر بزرگ قطب راوندی از علمای بزرگ زمان خود بودند. او در شهر راوند کاشان به دنیا آمد و در سال ۵۷۳ قمری در شهر قم درگذشت. اکنون آرامگاه وی در صحن بزرگ حرم حضرت معصومه سلام الله علیها قرار دارد.
محمد افشین در سال ۲۸۰ هجری قمری پس از غلبه بر حاکم مراغه، عبدالله بن حسین همدانی، مراغه را به عنوان پایتخت حکومتش برگزید.[۱۷]
عبدالله بن حسین (عربی: عبدالله الثاني بن الحسين؛ زاده ۳۰ ژانویه ۱۹۶۲ در امان) پادشاه اردن است. وی از زمان مرگ پدرش شاه حسین بن طلال در ۷ فوریه ۱۹۹۹ به پادشاهی رسید. او متولی اماکن مقدسه اسلامی و مسیحی در بیت‌المقدس است. عبدالله از دودمان هاشمی و از نوادگان شریف حسین، شریف مکه است. او یک مسلمان سنی است و چهل و یکمین نواده پیامبر از طریق حسن بن علی است.عبدالله دوم به بازیگری و هنر نیز علاقه دارد.