ابن بابشاذ ابوالحسن طاهر بن احمد

معنی کلمه ابن بابشاذ ابوالحسن طاهر بن احمد در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ بابْشاذ، ابوالحسن طاهر بن احمد (د ۴۶۹ق /۱۰۷۶م)، از بزرگ ترین علمای نحو در مصر می باشد.
اصل او را از دیلم دانسته اند.
ابن خلکان ، وفیات ، ج۲، ص۵۱۵.
نام نیای وی این انتساب را تأیید می کند، زیرا بابشاذ از نام های کهن فارسی است. خاندان وی که گویا تجارت مروارید می کردند، به مصر رفتند و در آن جا اقامت گزیدند.
قفطی ، علی ، انباه الرواة، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم ، ج۲، ص۹۵، قاهره ، ۱۳۷۱ق /۱۹۵۲م.
ابن بابشاذ خود نیز به عنوان تاجر مروارید از مصر به بغداد رفت ، از این رو به جوهری نیز شهرت یافته است. وی در بغداد کسب علم کرد،
ذهبی ، العبر،به کوشش فؤاد سید، ج۳، ص۲۷۱، کویت ، ۱۳۸۱ق/۱۹۶۱م.
...

جملاتی از کاربرد کلمه ابن بابشاذ ابوالحسن طاهر بن احمد

قصّه شيخ مذكور به نحو سوم كه علاّمه كراچكى در (كنز الفوايد) فرموده كه : خبرداد ما را شريف ابوالحسن طاهر بن موسى بن جعفر حسينى در مصر درشوّال سنه 407. گفت : خبر داد مرا شريف ابوالقاسم ، ميمون بن حمزه حسينى گفت : ديدم معمّر مغربى را كه آورده بودند او را نزد شريف ابى عبداللّه محمدبن اسماعيل سنه 310 و داخل كردند او را در خانه شريف ، با كسانى كه با او بودند وايشان پنج نفر بودند. در خانه را بستند. مردم ازدحام كردند و حرص داشتند در رساندن خود را به او.