ابراهیم قطب شاه

معنی کلمه ابراهیم قطب شاه در لغت نامه دهخدا

ابراهیم قطب شاهی. [ اِ م ِ ق ُ ] ( اِخ ) چهارمین پادشاه از سلسله قطب شاهیان در غلکنده هندوستان. وی شیعی مذهب بوده است ( 957-989 هَ.ق. ).

جملاتی از کاربرد کلمه ابراهیم قطب شاه

در ابتدا ابراهیم قطب‌شاه از شرکت گسترده در درگیری‌ها و پیمان‌های نظامی که بین حکّام محلی دکن روی می‌داد، خودداری کرد و وقت خود را صرف تأمین امنیت داخلی و اصلاح دستگاه‌دیوانی نمود از این رو در سال‌های آغازین حکومت او تا حدی برخوردهای نظامی قطب شاهیان با همسایگانشان متوقف شد. اما پس از مدتی او در اتحادی که حکومت‌های مسلمان منطقه علیه حکومت هندوی رام راج برقرار کرده بودند شرکت کرد. از مهم‌ترین تحولات دوران وی انقراض امپراتوری هندوی رام راج بود که از اتحاد دولت‌های مسلمان دکن شکست خورد.