اب گمه

اَمه رشتی جَغَلان، ایسیم تی فرمان، کُنیم اَمی جان، تی پا جیر قربانا، ترا گمه میرزا کوچک خانا

چِرِ ه زوتر نایی، تندتر نایی، تنها بنایی، گیلان ویرانا، ترا گمه میرزا کوچک خانا

خدا دانه که من، نتانم خفتن، از ترس دشمن، می دل آویزانا، ترا گمه میرزا کوچک خانا

همراهم گفت «مخصوصاً اینکه اولش مراسمی هم هس». حاجی گفت «آفرین بر تو! اصل مراسمه‌ن. دُرس گفتی. جر دادن میون مراسمه گمه‌ن. مراسم و آداب وقار میده به جر دادن. ایطوری نی؟» همراهم گفت «چون جر دادن میشه یه‌جور جشن و مهمونی». چون را به لهجهٔ حاجی برای مخرج بدن میگفت. حاجی گفت «مثل عروسیه‌ن دیگه. مگه نه؟» همراهم گفت «عیناً. یا مثل ختنه سورونی». و می‌خوردند… حاجی برای ما همه هی کنیاک، یا شاید هم ویسکی، ریخت. گفت «شوخی نی آخه، دریا و دور بودن از زن. حاجت دارن. حاجته‌ن دیگه».

اونو یاسومارو (به ژاپنی: 太安万侶) (درگذشته ۱۵ اوت ۷۲۳ میلادی) نجیب‌زاده، دیوان‌سالار و وقایع‌نگار ژاپنی بود. شهرت او از بابت گردآوری و تدوین کتاب کوجیکی (به فرمان ملکه گمه‌ای و با کمک هیدا نو آره) و به احتمال فراوان نقش فعال در تهیه کتاب نیهون‌شوکی (به سرپرستی شاهزاده تونری) بود.

(۱۵ آوریل ۶۲۸–۵۵۴)، سی و سومین امپراتور ژاپن و نخستین ملکهٔ سلطنتی در ژاپن بود. بعد از او هفت امپراتریس دیگر به نام‌های امپراتریس کوگیوکو، امپراتریس جیتو، امپراتریس گمه‌ای، امپراتریس گنشو، امپراتریس کوکن، امپراتریس میشو و امپراتریس گو-ساکوراماچی به عنوان ملکهٔ سلطنتی در تاریخ ژاپن به سلطنت رسیدند.

به غیر از او هفت امپراتریس دیگر به نام‌های امپراتریس سویکو، امپراتریس جیتو، امپراتریس گمه‌ای، امپراتریس گنشو، امپراتریس کوکن، امپراتریس میشو و امپراتریس گو-ساکوراماچی به عنوان ملکهٔ سلطنتی در تاریخ ژاپن به سلطنت رسیدند.