اب کبریتی

در برخی موارد، کمدی آنها به سبک سورئال شانه می‌زد، سبکی که لورل آن را «جادوی سفید» می‌نامید. به عنوان مثال در فیلم به‌سوی غرب محصول ۱۹۳۷، لورل مشت خود را گره کرده و تنباکو را طوری در آن می‌ریزد که گویی پیپ است. سپس انگشت شست خود را به سمت بالا تکان می‌دهد، گویی دارد یک فندک را روشن می‌کند. انگشت شست او مشتعل می‌شود و او در واقع «پیپ» خود را روشن می‌کند. هاردی که از دیدن این صحنه شگفت‌زده شد، تلاش ناموفقی برای تکرار آن در طول فیلم می‌کند. پس از چند تلاش، سرانجام موفق شد، اما از انگشت شست آتش‌گرفته خود وحشت می‌کند. لورل این شوخی را در فیلم کله‌پوک‌ها در سال ۱۹۳۸ نیز تکرار کرد که در فیلم سبب بهت و حیرت هاردی می‌شود. این بار، این شوخی این گونه پایان می‌یابد که کبریتی که لورل از آن استفاده کرده، خودبه‌خود دوباره روشن می‌شود و هاردی آن را داخل شومینه می‌اندازد که با صدای بلندی منفجر می‌شود.

سپس این کبریت به کبریتی دگر شد که درپی مالش با کاغذ شیشه‌ای آتش می‌گرفت. امروزه کمابیش میلیون‌ها کبریتی که در جهان بکار برده می‌شود همه از راه مالش آتش روشن می‌کنند. خمیر این کبریت‌ها از کلرات پتاسیم، سولفور آنتیمون و آب صمغ بود. به دلیل خطر و گزند کاربرد از فسفر سفید کارل رانس و لوندسترم فسفر بی‌شکل، را که آمیخته‌ای از فسفر سفید و قرمز بود را به کار بردند.

مارچلو، شاوونارد و کولین حاضر شده و بیرون می‌روند، اما رودلفو برای تمام کردن مقاله‌ای در خانه می‌ماند و قول می‌دهد که خیلی زود به آن‌ها ملحق شود؛ دوستانش هم در آن اطراف منتظرش می‌مانند. کسی در می‌زند؛ او دختریست که در اتاق دیگری از آن ساختمان زندگی می‌کند و شمعش در راه پله خاموش شده‌است. دخترک توضیح می‌دهد که کبریتی برای روشن کردن شمعش ندارد و از رودلفو درخواست کمک می‌کند. دختر جوان، لحظاتی بعد از حال می‌رود و رودلفو او را روی صندلی نشانده و کمی نوشیدنی به وی می‌دهد. اندکی بعد، حال دخترک بهتر شده و از رودلفو تشکر می‌کند و می‌گوید که باید برود؛ اما هنگام رفتن متوجه می‌شود که کلیدش افتاده و گم شده‌است.