اب استنجاء

معنی کلمه اب استنجاء در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آب استنجاء. به آب استفاده شده در تطهیر مخرج ادرار و مدفوع، آب استنجاء گویند و احکام آن در باب طهارت آمده است.
آب قلیل - بنابر مشهور - به مجرّد ملاقات با نجاست، نجس مى شود. بنا بر قولى آب استنجاء، نجس است؛ ولى مورد عفو قرار گرفته است.
شرایط پاک بودن آب استنجاء
آب استنجاء با شرایط زیر پاک است:۱) عدم تغییر رنگ، بو یا مزه ی آب؛۲) نرسیدن نجاستى از خارج به آن؛۳) عدم تجاوز بیش از حدّ متعارف ادرار و مدفوع از محل خروج.
طهارت با آب استنجاء
وضو و غسل با آب استنجاء جایز نیست، امّا در جواز تطهیر چیز نجس با آن -بنا بر طهارت آن- اختلاف است. در این احکام، تفاوتى در آب استنجاء حاصل از شستن اول و دوم مخرج بول -بنا بر قول به اعتبار تعدّد شستن- نیست.
طباطبایی یزدی، محمدحسن، العروة الوثقی، ج۱، ص۱۰۲.
...

جملاتی از کاربرد کلمه اب استنجاء

و در تفسير عياشى از حلبى از امام صادق (عليه السلام ) روايت كرده كه گفت : من از قول خداى تعالى كه فرموده : (فيه رجال يحبون ان يتطهروا) پرسش نمودم كه آن ها چه كسانى هستند؟ فرمود كسانيند كه با آب استنجاء مى كنند، آنگاه فرمود: اين آيه درباره اهل قبا نازل شده است .

مساءله 25 - آبى كه درتطهير محل بول يا غايطاستعمال مى شود پاك است در صورتى كه يكى از اوصاف آن يعنى طعم و بوى و رنگشدگرگون نشده باشد و اجزاء مشخصى از غايط در آن ديده نشود و نيزنجاست از مجراىمتعارف خود تجاوز فاحش نكرده باشد بطورى كه عرف آب آن را آب استنجاء نداند و نيزلازم است نجاست خارجى به آن نرسيده باشد.
مساءله 26 - درپاك بودن آب استنجاء شرط نيست كهاول آب بر محل ريخته شود و سپس دست بر آن بگذارد هرچند كه اين احوط است .