فیلوس

مفیستوفلس نامی است که در ادبیات فولکلور آلمانی به شیطان داده‌اند. این نام مخصوصاً پس از نمایشنامه گوته به کاربرد فزاینده‌تری رسید. پیش از آن از مفیستوفلس به عنوان پیشکار اهریمن یاد می‌شد که وظیفه‌اش وسوسه و تحریک آدمیان بود. نام اصلی برگرفته از یونانی است که به این ترتیب که: مِ (me) کلمه‌ای منفی به معنای نه، فوس (phos) به معنی نور و فیلوس (philus) به معنی دوستدار است. در مجموع کلمه مفوستوفیلوس، معنی متنفر از نور داشته‌است که به مرور زمان و در محاوره به صورت امروزی تغییر یافته‌است. به عقیده جمعی از مفسرین اشاره به این نکته است که شیطان اعظم (همانگونه که بر سر ایوب با خداوند شرط بست) اینک وظیفه منحرف ساختن یکی دیگر از بندگان خداوند را به پیشکار خود می‌سپارد. پس اینجا (در اثر فاوست گوته) مفیستوفلس نه خود شیطان که تنها پیشکار وی به‌شمار می‌رود. اما قابل ذکر است که چندجا در متن فاوست از مفیستوفلس با عناوین انحصاری شیطان یاد شده. پس می‌توان او را تجسم شیطان دانست.

بسیاری از جزئیات دکامرون با حس قرون وسطایی اهمیت اعجازی رمز اعداد درآمیخته بود. به عنوان مثال، به‌طور وسیعی اعتقاد بر آن بود که هفت زن جوان چهار فضیلت اصلی (احتیاط، عدالت، اعتدال و شکیبایی) و سه فضیلت الهی (ایمان، امید، و نیکوکاری/خیرات) را نمایندگی می‌کنند. بعلاوه این چنان مفروض است که سه مرد نمایندگان تقسیم سه گانهٔ کلاسیک یونانی ضمیر (منطق، روح، و شهوت، به کتاب چهارم جمهوریت رجوع کنید) می‌باشند. بوکاچیو خودش ذکر می‌کند که نام‌هایی که به این ده شخصیت داده‌است در حقیقت نام‌های مستعار انتخاب شده‌ای هستند که «مناسب کیفیتهای هر کدام آنها می‌باشد.» نام‌های ایتالیایی هفت زن به ترتیبی که در داستان آمده‌اند (به احتمال زیاد بر اساس اهمیت) عبارتند از: پام پی نیا، فیا مت تا، فی لو منا، امی لیا، لاو رت تا، نی فی له، و ا لیسا. مردان به ترتیب عبارتند از: پن فی لو، فیلوس تراتو، و دیو نه اٌ.

فضای داخلی نیز از سبک نئو-مانویلین برای سقف، قفسه‌های چوبی برای کتاب‎‌ها و یادبودها پیروی می کند. سقف اتاق مطالعه دارای یک لوستر زیبا و نورگیر در سازه آهنی است که اولین نمونه از این نوع معماری در برزیل است. این تالار همچنین دارای یک یادمان زیبا از نقره، عاج و مرمر (محراب میهن) به ارتفاع ۱.۷ متر است، دوره اکتشافات را تجلیل ‌می‌کند که در کاسا ریس و فیلوس در پورتو توسط زرگر آنتونیو ماریا ریبیرو ساخته شده است و در سال ۱۹۲۳ توسط کابینه سلطنتی خریداری شد.