فوستوس

معنی کلمه فوستوس در لغت نامه دهخدا

فوستوس. [ ف َ ] ( اِخ ) بیزانسی. اطلاعات راجع به او کم است. همین قدر میدانیم که از اهل قسطنطنیه بوده... سالنامه های او به زبان یونانی نوشته شده و حاکی از وقایع سالهای 344 تا 390 م. است. این کتاب در قرن پنجم م. به زبان ارمنی ترجمه شده و ارامنه را خوش نیامده است زیرا از انتقادات او وطن پرستان تنفر یافته اند. باوجود این کتاب مزبور را مهم میدانند، راست است که در نوشته های او اشتباهاتی راجع به وقایع و سنوات شده ولی این نقص در کاربیشتر نویسندگان آن زمان دیده میشود. به هرحال فوستوس شخصی فاضل بوده و نوشته های او از منابع درجه اول تاریخ ارمنستان است. ( از ایران باستان پیرنیا ص 97 ).

جملاتی از کاربرد کلمه فوستوس

پاوستوس بوزاند یا پاوستوس بیوزاند (به ارمنی: Փավստոս Բուզանդ -P’avstos Buzand) که با نام فوستوس بیزانسی نیز شناخته می‌شود، تاریخ‌نگار سدهٔ پنجم میلادی اهل ارمنستان بود. وی نویسندهٔ کتاب تاریخ ارمنیان است که از زمرهٔ منابع تاریخی با ارزشی است که مطالب فراوانی دربارهٔ رویدادهای سدهٔ چهارم ارمنستان دارد. نام خانوادگی وی بوزاند بود که هم معنای «بیزانسی» دارد و هم چنانچه آناهیت پریخانیان پیشنهاد داده‌است، به معنای «حماسه‌سرا» بوده‌است.