فطرا

معنی کلمه فطرا در لغت نامه دهخدا

فطرا. [ ف َ ] ( معرب ، اِ ) به لغت یونانی مطلق تخم را گویند. و به عربی بذر خوانند. ( برهان ).

معنی کلمه فطرا در فرهنگ فارسی

به لغت یونانی مطلق تخم را گویند و به عربی بذر خوانند .

جملاتی از کاربرد کلمه فطرا

در مفردات راغب آمده است كه : ان اصل الفطر الشق طولايقال : فطر فلان كذا فطرا و افطر هو فطورا و انفطر انفطارقال : هل ترى من فطور اى اختلال و وهى فيه ، و ذلك قد يكون علىسبيل الفساد و قد يكون على سبيل الصلاح قال : السماء منفطر به كان وعده مفعولا. وفطرت الشاه حلبتها با صبعين ، و فصرت العجين اذا عجنته فحبزته من وقته ، و منهالفطره . و فطر الله الخلق و هو ايجاده الشى ء و ابداعه على هيئه متر شحهلفعل من فقوله : فطره الله التى فطر الناس عليها فاشاره منه تعالى الى ما فطراى ابدع و ركز فى الناس من معرفته تعالى ، و فطره الله هى ما ركز فيه من قوتهعلى معرفته الايمان و هو المشار اليه بقوله : و لئن سالتهم من خلقهم ليقو لن الله . وقال : الحمدلله فاطر السموات و الارض . وقال : الذى فطر هن ، و الذى فطرنا. اى ابدعنا و اوجدنا يصح ان يكون الانفطار فىقوله : السماء منفطر به ، اشاره الى قبول ما ابدعها و افاضه علينا منه . انتهى .