فری مغناطیسی

سوپرپارامغناطیس نوعی مغناطیس است که در نانوذرات فرومغناطیسی یا فری مغناطیسی کوچک ظاهر می‌شود. در نانوذرات به اندازه کافی کوچک، مغناطش می‌تواند به‌طور تصادفی تحت تأثیر دما جهت خود را تغییر دهد. زمان معمول بین دو تلنگر، زمان آرامش نیل نامیده می‌شود.

) از دست می‌دهند. مگنتیت در دمای اتاق فری مغناطیسی است و دارای دمای کوری ۸۵۰ کلوین است. ماژیمیت در دمای اتاق، فری‌مغناطیس و در دماهای بالا ناپایدار است و پذیرفتاری مغناطیسی خود را با زمان از دست می‌دهد. (تعیین درجه کوری آن سخت است). هر دو نانوذرات مغناطیسی و ماژیمیت در دمای اتاق فوق‌پارامغناطیس هستند.

سوپرپارامغناطیس نوعی مغناطیس است که در نانوذرات فرومغناطیسی یا فری مغناطیسی کوچک پدید می‌آید. در نانوذراتی که به اندازه کافی کوچک هستند، مغناطیس‌پذیری می‌تواند به‌طور تصادفی بر اثر تغییر دما، جهت خود را عوض کند. به زمان معمول بین دو تلنگر، زمان آرامش نیل گفته می‌شود. در نبود میدان مغناطیسی خارجی، هنگامی که زمان مورد استفاده برای اندازه‌گیری مغناطیسی نانوذرات، بسیار بیشتر از زمان شل شدن نیل می‌باشد، به نظر می‌آید که مغناطیسی آنها به‌طور میانگین برابر صفر باشد؛ در چنین حالتی گفته می‌شود که آنها در حالت سوپرپارامغناطیس هستند. در این حالت، یک میدان مغناطیسی خارجی می‌تواند نانوذرات را مانند یک پارامغناطیس، مغناطیسی کند. با این وجود، حساسیت مغناطیسی سوپرپارامغناطیس‌ها بسیار بیشتر از پارامغناطیس‌ها است.

آهنرباهای فریت از دستهٔ مواد فری مغناطیسی هستند. در این مواد جهت گشتاورهای مغناطیسی اتم‌ها مخالف هم است اما چون اندازه‌شان برابر نیست یکدیگر را به‌طور کامل خنثی نمی‌کنند و گشتاور مغناطیسی خالصی در ماده باقی می‌ماند. هنگامی که این مواد در یک میدان مغناطیسی خارجی قرار می‌گیرند، تمام این گشتاورهای باقی‌مانده هم‌جهت می‌شوند و ماده خاصیت مغناطیسی پیدا می‌کند. بیشتر این گشتاورها پس از حذف میدان خارجی نیز تقریباً هم‌جهت می‌مانند و ماده را به یک آهنربای دائمی تبدیل می‌کنند.

مَگنِتیت (به انگلیسی: Magnetite) یک ماده معدنی و یکی از اصلی‌ترین سنگ‌های آهن با فرمول شیمیایی Fe3O4 است. مگنتیت یکی از اکسیدهای آهن است واز نوع فری مغناطیسی است یعنی به یک آهنربا جذب می‌شود و می‌تواند مغناطیسی شود تا خود به آهنربای دائمی تبدیل شود. این ماده مغناطیسی‌ترین ماده معدنی طبیعی روی زمین است.

به‌طور معمول، هر ماده فرومغناطیسی یا فری مغناطیسی تحت یک انتقال به حالت پارامغناطیس بالاتر از دمای کوری قرار می‌گیرد.