فرهنگ چندزبانه

آثار ادبی مکتوب در بین‌النهرین، از ۲۶۰۰ پیشا دوران مشترک پیدا شده‌اند. در آن زمان، خط بازتاب کامل زبان نبود و خواندن این لوح‌های اولیه بسیار دشوار است. حداقل از همین زمان (و به احتمال زیاد از زمان خیلی پیشتر)، دو گروه از مردمانی که به دو زبان کاملا متفاوت صحبت می‌کردند در بین‌النهرین سفلی مقیم شدند. یکی از این دو زبان، سومری بود که با هیچ زبان شناخته‌شده‌ای خویشاوندی ندارد. به نظر می‌رسد نخستین خط به این زبان نوشته شده است. زبان دیگر، اکدی بود که از خانوادهٔ زبان‌های سامی و در نتیجه با زبان عبری و عربی در ارتباط است. زبان سومری بیشتر در مناطق شهریِ جنوب و زبان اکدی در مناطق محلیِ شمال رایج بود. تقسیم جغرافیایی در سنت پسین واژگان دیده می‌شود: سومر و اکد. وضعیتی که این فرهنگ چندزبانه در هزاره سوم پیشا دوران مشترک داشت احتمالا به وضعیت زبان فرانسوی و فلامان در بلژیک امروزی شبیه است.