فتنادوا

برادران صبحگاهان يكديگر را خبر كردند كه به طرف باغ براى چيدن ميوه ها حركتكنند فتنادوا مصبحين در آن هنگام آهسته سخن مى گفتند، مواظب باشيد سر وصدا نكنيد، مبادا فقراء با خبر شوند، براى گرفتن ميوه به باغ بيايند و مزاحمت ايجادكنند. با اين كيفيت با قدرت تمام ، با همان انديشه شيطانى به سوى باغ آمدند بهاميدى كه همه را شبانه به خانه هايشان حمل كنند و به احدى از محرومين چيزى ندهند،غافل از اينكه صاعقه آتشبار آسمان چيزى براى آنان نگذاشته و تمام رامبدل به مشتى خاكستر كرده بود، به طورى كه وقتى آن منظره مرگبار را ديدندبيكديگر گفتند اين باغ ما نيست ما راه را اشتباه آمديم و راه را گم كرديم فلما راوهاقالوا انا لضالون مى خواستيم مستمندان را از بعضى محصولات باغ محرومسازيم ، خود از هر جهت محروم واقعى شديم .