غذاخوری قطار

همان اندازه که بوسیله گزارش‌هایی که روی میزش قرار می‌گرفتند از موفقیت‌های بی‌سابقه و انجام فراتر از انتظار طرح آگاه می‌شد، خرسندی خاطرش فراهم می‌گردید (...) هنگامی که در سال ۱۹۷۸ برژنف به باکو رفت، علی‌اف به عنوان هدیه یک حلقه انگشتری طلا مزین به تک‌نگین بزرگ الماس، یک قطعه فرش نفیس دستباف بسیار بزرگ که به سختی در سالن غذاخوری قطار جای گرفت، و پرتره ای از دبیرکل که اطراف آن با سنگ‌های نادر و گران‌بها تزیین شده بود، تقدیم کرد.