غدد مخاطی

معنی کلمه غدد مخاطی در لغت نامه دهخدا

غدد مخاطی. [ غ ُ دَ دِ م ُ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) غده هائی هستند که در همه اغشیه مخاطی منتشرند و وظیفه آنها تر و نرم نگاه داشتن غشاء است. رجوع به مخاطی شود.

معنی کلمه غدد مخاطی در فرهنگ فارسی

غده هائی هستند که در همه اغشیه مخاطی منتشرند و وظیفه آنها ترونرم نگاهداشتن غشائ است

جملاتی از کاربرد کلمه غدد مخاطی

غدد مخاطی بینی (به انگلیسی: Nasal glands، Seromucous glands) به مجموعه غددی که در منطقه تنفسی از غشاء مخاطی بینی قرار دارند، غدد مخاطی بینی می‌گویند. غدد درون بینی سه نوع عمده دارند: غدد قدامی سروز، غدد مخاطی، و غدد بومن. این غدد از غدد برون‌ریز هستند.
سمندرها پوستی فاقد فلس و مرطوب دارند. این رطوبت توسط غدد مخاطی موجود در پوست تأمین می‌شود. حفظ رطوبت پوست اهمیت حیاتی در تنظیم دمای بدن و تنفس سمندرها دارد. در پوست بدن بعضی از سمندرها مانند سمندرک سخت‌پوست سمی بسیار قوی و خطرناک چون تترودوتوکسین وجود دارد. این سمندرها بسیار آرام حرکت کرده و دارای رنگ‌های خاص یا روشن و الگوهای پوستی غیرعادی و گیرا هستند و از این طریق به دشمنان خود اعلام خطر می‌کنند. این گونه الگوهای پوششی بدن و رنگ پوست خاص جانوران به رنگ هشدار معروف است.
اندورفین‌ها (Endorphins) یا مسکن‌های طبیعی بدن موادی هستند که از غدد مخاطی و توسط تحریک این غدد بوسیله هیپوتالاموس ترشح می‌شوند و اثر اصلی آن‌ها تسکین درد است. اندورفین‌ها که مرفین طبیعی بدن (endogenous morphine) خوانده می‌شوند در حقیقت بسیار شبیه به مخدرها - مانند مرفین و دیگر مشتقات تریاک - عمل می‌کنند و تولید آن‌ها در زمان فعالیت بدنی، هیجان، احساس درد، خوردن غذاهای فلفلی، فعالیت جنسی و احساس عشق است.
غدد مخاطی بینی در درجه اول در حفره قدامی بینی قرار دارد، و وظیفه آن ترشح مخاط است.