عنابس

معنی کلمه عنابس در لغت نامه دهخدا

عنابس. [ ع ُ ب ِ ] ( ع اِ ) شیر بیشه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). اسد. ( اقرب الموارد ).
عنابس. [ ع َ ب ِ ] ( ع اِ ) ج ِ عنبسة. ( ناظم الاطباء ). رجوع به عَنبسة شود.
عنابس. [ ع َ ب ِ ] ( اِخ ) نام شش تن در قریش از اولاد امیةبن عبدشمس ، آن شش کس حرب و ابوحرب و سفیان و ابوسفیان و عمرو و ابوعمرو باشند که لقب عنابس ، یعنی شیر یافته اند. و جز این شش تن را اعیاص خوانند. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

جملاتی از کاربرد کلمه عنابس

در تاریخ برای امیه بن عبدشمس ۱۰ فرزند پسر ذکر شده‌است. حرب، ابوحرب، سفیان و ابوسفیان که به ایشان عنابس گفته می‌شود. عاص، ابوالعاص، عیص، ابوالعیص که به اعیاص مشهورند؛ و دو فرزند دیگر به نام‌های عمرو و ابوعمرو هستند. از میان ایشان دو تن در کودکی از میان رفتند و از دو دیگر نسلی برجای نماند.