عمران ازدی. [ ع ِ ن ِ اَ ] ( اِخ ) ابن عَطّاف ازدی ، مکنی به ابوالعطاف. وی از فرماندهان و شجاعان قرن دوم هجری بشمار میرفت. ابتدا با حنظلةبن صفوان در افریقیة به سر میبرد و هنگامی که عبدالرحمان بن حبیب بر افریقیة مستولی گشت و حنظلة به شام رفت ، این عمران بن عطاف دربعضی امارات افریقیة ادعای استقلال کرد، ولی در سال 130 هَ.ق. به دست الیاس برادر عبدالرحمان بقتل رسید. ( از الاعلام زرکلی از الکامل ابن اثیر ج 5 ص 116 ).
جملاتی از کاربرد کلمه عمران ازدی
نام کامل وی، ابوداوود سلیمان بن اشعث بن اسحاق بن بشیر بن شّداد بن عمران ازدی سجستانی است و در ماه شوال سال ۲۷۵ هجری قمری، در بصره درگذشت.