عماد اصفهانی

معنی کلمه عماد اصفهانی در لغت نامه دهخدا

عماد اصفهانی. [ ع ِ دِ اِف َ ] ( اِخ ) محمدبن صفی الدین ابی الفرج محمدبن نفیس الدین ابی الرجاء حامدبن محمدبن عبداﷲبن علی بن محمود اصفهانی. مکنی به ابوعبداﷲ، و ملقب به کاتب وعمادالدین و معروف به کاتب اصفهانی و عماد کاتب و ابن اخی العزیز. از فقهای شافعی اواخر قرن ششم هَ. ق.است. رجوع به کاتب اصفهانی و عمادالدین کاتب شود.

معنی کلمه عماد اصفهانی در فرهنگ فارسی

محمد ابن صفی الدین ابن الفرج محمد بن نفیس الدین ابی الرجائ جامد بن محمد بن عبدالله بن علی بن محمود اصفهانی مکنی به ابو عبدالله و ملقب به کاتب و عماد الدین و معروف به کاتب اصفهانی و عماد کاتب و ابی اخی العزیز

جملاتی از کاربرد کلمه عماد اصفهانی

کتاب انوشروان بن خالد سه بار به تحریر درآمده اما از اثر اولیه، یعنی نفثه المصدور، نسخه ای موجود نیست. عماد اصفهانی که از ادبای اواخر قرن ششم بود، نقثه المصدور را به عربی برگرداند، مواردی از جمله تاریخ سلاجقه از سال 521 تا سال 569 بر آن افزود و نام نصره الفتره و عصره الفطره را بر کتاب گذاشت. سپس فتح بن علی بنداری، از ادبای قرن هفتم که به عماد نیز ارادت داشت، تلخیصی از کتاب عماد را در 623 هجری به نام زبده النصره و نخبه العصره به تحریردر آورد و به پادشاه دمشق اهدا کرد. نسخه ای که امروز در دسترس قرار دارد، خلاصه بنداری از ترجمه عربی عماد است. در کنار نسخه اصلی نفثه المصدور نجم الدین ابوالرجا قمی نیز که از مترسلین و مستوفیان قرن ششم بود، در آن دوران ذیلی بر نفثه المصدور نگاشت و بازمانده حوادث را از زمان وزرات انوشیروان بن خالد تا سال 584 هجری قمری پی گرفت؛ این کتاب به نام تاریخ الوزرا شناخته می شود.