علوم العربیه

معنی کلمه علوم العربیه در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] علوم العربیة (کتاب). «علوم العربیة»، اثر سید هاشم حسینی تهرانی است.
«علوم العربیة»، اثر سید هاشم حسینی تهرانی، کتابی است به زبان فارسی (جلد اول) و عربی (جلد دوم) که پیرامون علم صرف و اشتقاق و علم نحو بوده و در سال ۱۳۵۳ ش، نوشته شده است.
[ویکی نور] «علوم العربیة»، اثر سید هاشم حسینی تهرانی، کتابی است به زبان فارسی (جلد اول) و عربی (جلد دوم) که پیرامون علم صرف و اشتقاق و علم نحو بوده و در سال 1353ش، نوشته شده است.
مطالب در دو جلد ارائه گردیده و هر جلد، با مقدمه ای از نویسنده آغاز شده است. مباحث جلد اول، بدون تبویب و فصل بندی خاصی ارائه گردیده، ولی جلد دوم، دارای سه مقصد و خاتمه بوده که هر مقصد در چندین مبحث، خلاصه گردیده است.
سعی نویسنده بر آن بوده که ترتیب و تصنیف مباحث و ابواب کتاب، به گونه ای صورت گرفته باشد که حفظ آن ها برای محصلین، در کمال سهولت و آسانی بوده و درعین حال، از جنبه مطالب و قواعد، استیفاء کامل به دست آمده باشد؛ آن چنان که اهل دراست صرف، از سایر کتاب ها، بی نیاز شوند .
منابعی که مؤلف در تدوین کتاب از آن ها بهره برده و استشهادات خود را از آن ها اخذ نموده، عبارت است از: قرآن کریم، برخی از احادیث، کلمات امیرالمؤمنین(ع) از «نهج البلاغة» و «غرر الحکم» آمدی، بعضی از امثال، کلمات و اشعار از دواوین شعرا و... .
جلد اول، با مقدمه مختصری در معرفی علوم عربیه آغاز گردیده است. این علوم که چهارده علم می باشد، عبارت است از: علم صرف، اشتقاق، لغت، نحو، کتابت، قرائت، تجوید، معانی، بیان، بدیع، شعر، انشاء، امثال و تاریخ ادب. نویسنده، معتقد است کسی که دارای این علوم باشد، بر کلام عرب مسلط بوده و کمال استفاده را از آیات و احادیث، می تواند ببرد .
[ویکی فقه] علوم العربیه (کتاب). «علوم العربیة»، اثر سید هاشم حسینی تهرانی است.
«علوم العربیة»، اثر سید هاشم حسینی تهرانی، کتابی است به زبان فارسی (جلد اول) و عربی (جلد دوم) که پیرامون علم صرف و اشتقاق و علم نحو بوده و در سال ۱۳۵۳ ش، نوشته شده است.
ساختار
مطالب در دو جلد ارائه گردیده و هر جلد، با مقدمه ای از نویسنده آغاز شده است. مباحث جلد اول، بدون تبویب و فصل بندی خاصی ارائه گردیده، ولی جلد دوم، دارای سه مقصد و خاتمه بوده که هر مقصد در چندین مبحث، خلاصه گردیده است. سعی نویسنده بر آن بوده که ترتیب و تصنیف مباحث و ابواب کتاب، به گونه ای صورت گرفته باشد که حفظ آن ها برای محصلین، در کمال سهولت و آسانی بوده و درعین حال، از جنبه مطالب و قواعد، استیفاء کامل به دست آمده باشد؛ آن چنان که اهل دراست صرف، از سایر کتاب ها، بی نیاز شوند. منابعی که مؤلف در تدوین کتاب از آن ها بهره برده و استشهادات خود را از آن ها اخذ نموده، عبارت است از: قرآن کریم، برخی از احادیث، کلمات امیرالمؤمنین ـ علیه السلام ـ از «نهج البلاغه» و «غرر الحکم» آمدی، بعضی از امثال، کلمات و اشعار از دواوین شعرا و... .
گزارش محتوا
...

جملاتی از کاربرد کلمه علوم العربیه

ابوریحان بیرونی ۳ ذیحجه ۳۶۲ قمری، برابر ۴ سپتامبر ۹۷۳ میلادی در حومه کاث، پایتخت امارت آل آفریغ در خوارزم متولد شد. تاریخ تولد ذکر شده را غضنفر تبریزی که علاقه زیادی به بیرونی داشت، گزارش کرده است. بیرونی در سال ۴۲۷ ه‍.ق سن خود را ۶۵ سال قمری نوشته است که بدین ترتیب باید به سال ۳۶۲ ه‍.ق متولد شده باشد. او ۲۵ سال اول زندگی خود را در همان شهر سپری کرد و به یادگیری علوم العربیه (فقه و الهیات اسلامی، زبان عربی و غیره) و علوم العجمیه (به خصوص علوم یونانی، ریاضیات، نجوم، طب و غیره) مشغول بود. در این مدت از تعالیم دانشمندانی چون بونصر منصور بن علی بن عراقی جیلانی بهره‌مند شد و نیز برخی از آثار اولیه‌اش را تألیف کرد. او در این دوره از زندگی‌اش با ابن سینای نوجوان که تنها ۷ سال از او کوچک‌تر بود مکاتبه و تبادل نظر داشت که برخی نامه‌هایشان در ربط با فلسفه طبیعی ارسطو و فلسفه مشاء باقی مانده است. محتمل است که بیرونی از سلسله امرای خوارزم، آل آفریغ که در سال ۳۸۵ ه‍.ق/ ۹۹۵ م توسط سلسله رقیب در گرگانج (آل مأمون) از قدرت خلع شدند، طرفداری می‌کرده و شاید با آنان نسبت خانوادگی داشته است. هر چند خود در شعری به اغراق می‌گوید که حتی نمی‌داند پدرش کیست، چه برسد به اجدادش. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی از این بیت برداشت می‌کند که او از خانواده‌ای اشرافی نبوده است.