عثمان بن علی

معنی کلمه عثمان بن علی در دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] عثمان بن علی علیه السلام از فرزندان امام علی علیه السلام است که در کربلا به شهادت رسیده است.
ابوعمر، عثمان فرزند حضرت علی علیه السلام و مادرش ام البنین دختر حزام است.
وی دو سال پس از برادرش عبدالله دیده به جهان گشود و هنگام تولدش، امیرالمومنین علی علیه السلام فرمود: به یاد برادرم، «عثمان بن مظعون» او را «عثمان» نامیدم.
وی چهار سال با پدر و چهارده سال با برادرش امام حسن علیه السلام و سی و سه سال با برادرش امام حسین علیه السلام زندگی کرد و مدت عمر او نیز سی و سه سال بود. برخی مدت عمرش را ۲۱ سال نوشته اند.
عثمان و برادرانش (عباس و عبدالله و جعفر) با وجود این که شمر به آنها امان داد، نپذیرفتند و برادر خویش امام حسین علیه السلام را تنها نگذاردند.
روز عاشورا وقتی حضرت عباس علیه السلام کشته های فراوان خاندانش را مشاهده کرد به برادران مادری خود که از فرزندان حضرت علی علیه السلام بودند، فرمود: پدر و مادرم به فدای شما باد! پیش بروید تا شما را بنگرم که آنها با اقدامی شجاعانه به لشکر عمر سعد حمله کردند و سینه خویش را آماج تیر و نیزه و شمشیر قرار دادند. برخی آورده اند: پس از عبدالله برادرش عثمان به میدان رفت ولی اکثر مورخان آورده ا ند: وی پس از برادرش عمر بن علی علیه السلام رهسپار میدان شد.
عثمان در میدان چنین رجز خواند:
                      
[ویکی فقه] عثمان بن علی (علیهماالسلام). عثمان بن علی (علیه السلام) از فرزندان امام علی (علیه السلام) است که در کربلا به شهادت رسیده است.
ابوعمر ، عثمان فرزند حضرت علی (علیه السلام) و مادرش ام البنین دختر حزام است.
علت نامگذاری
وی دو سال پس از برادرش عبدالله دیده به جهان گشود و هنگام تولدش، امیرالمومنین علی (علیه السلام) فرمود: به یاد برادرم، «عثمان بن مظعون» او را «عثمان» نامیدم.
طول عمر
وی چهار سال با پدر و چهارده سال با برادرش امام حسن (علیه السلام) و سی و سه سال با برادرش امام حسین (علیه السلام) زندگی کرد و مدت عمر او نیز سی و سه سال بود. برخی مدت عمرش را ۲۱ سال نوشته اند.
رد امان نامه شمر
...

جملاتی از کاربرد کلمه عثمان بن علی

ابو صغر عبدالعزیز بن عثمان بن علی القبیسی (به لاتین Alchabitius یا Alcabitius)، (درگذشتهٔ ۹۶۷ میلادی) ریاضی‌دان، ستاره‌شناس، طالع‌بین به سبک ریاضی‌دانان اسکندرانی و فرقهٔ هرمس تریسمجیستوس، اهل عراق بود که به حلب رفته در دربار سیف الدوله حمدانی خدمت می‌کرد.