عبدالله بن حسن مثنی
معنی کلمه عبدالله بن حسن مثنی در دانشنامه آزاد فارسی
رجوع شود به:عبدالله محض (۷۰ـ۱۴۵ق)
معنی کلمه عبدالله بن حسن مثنی در دانشنامه اسلامی
در میان فرزندان او، محمد (نفس زکیه) و ابراهیم (قتیل باخمرا) بر ضد حکومت عباسی قیام کرده، کشته شدند و ادریس در مغرب عربی نخستین دولت شیعی (ادریسیان) را بنیان گذاری کرد.
پدر او حسن مثنیٰ، فرزند امام حسن مجتبی و مادر او فاطمه دختر امام حسین(ع) است. از این رو وی را عبدالله محض می خواندند زیرا نسب او هم از طرف پدر و هم از طرف مادر به رسول خدا(ص) می رسید. از خود او نقل شده که می گفت: وَلَّدَنی رَسولُ اللهِ مَرَّتَین (رسول خدا دو بار مرا متولد ساخته) کنایه از اینکه نسب او از سوی پدر و مادر هر دو به رسول خدا می رسد. کنیه او ابومحمد بود.
جملاتی از کاربرد کلمه عبدالله بن حسن مثنی
فضل در محیط سیاست و حکومت پرورش یافت و زمانی که پدر وزیر شد، وی به عنوان نایب و قائم مفام پدر به کار پرداخت و به همین سبب «وزیر کوچک» خوانده شد. هارون تربیت فرزند خود، محمدامین، را به فضل سپرد بر طبق گزارش حمزه اصفهانی، فضل حکومت جرجان و سیستان و خراسان و جبال را در دست گرفت. در بعضی منابع ذکر شده است که دلیل این واگذاری، شورش یحیی بن عبدالله بن حسن مثنی در طبرستان بود، اگرچه صحت آن صددرصد مورد تردید است.