عبدالله بن بکیر

معنی کلمه عبدالله بن بکیر در دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] عبدالله بن بُکَیر شیبانی، یکی از بزرگان خاندان آل أَعیَن است. به فقه و وثاقتش اعتراف شده و او را از اصحاب اجماع می دانند. وی، فطحی مذهب است؛ اما در وثاقت (=قابل اعتماد بودن احادیث) او تردیدی نشده است.
اسم وی عبدالله و کنیه اش ابوعلی شیبانی نقل شده است.
علامه حلی می گوید: من به روایت های او (عبداللّه بن بکیر) اعتماد می کنم؛ اگرچه فاسد المذهب است.

جملاتی از کاربرد کلمه عبدالله بن بکیر

تمامی کتب رجالی، وی را به توثیق گزارش کرده‌اند. در کتب رجال صفاتی چون ثقه، شیخ و وجه الطائفه به او داده می‌شوند که نشانه عظمت جایگاه اوست. کشی او را به عنوان یکی از اصحاب اجماع گزارش کرده‌است که تمام علماء امامیه وی را توثیق کرده‌اند. با این حساب جمیل، بالاترین درجه اعتبار در رجال حدیثی شیعه را داراست. از وی ۵۷۰ روایت در کتب اربعه نقل شده‌است. بیشتر روایاتی که از او گزارش شده در موضوع عقائد و اخلاق اسلامی است. از وی روایاتی در ابواب مختلف فقهی گزارش شده که بیانگر دانش گسترده فقهی او می‌باشد. او نزدیک به سیصد روایت را مستقیماً از محمدباقر، جعفر صادق و موسی کاظم روایت کرده‌است. وی از اصحاب امامان شیعه نیز نقل روایت داشته‌است که برخی از آنها عبارتند از زراره بن اعین، محمد بن مسلم، فضیل بن یسار، ابوبصیر و عبدالله بن بکیر. وی در نقل روایت، از اصحاب خاص امامان شیعه بوده‌است و مورد اعتماد آنان بوده‌است.