طیف ارتعاشی

بررسی مجموعه مولکولهای شناسایی شده، نشان می‌دهد که تاکنون، بیش‌تر مولکول‌هایی شناسایی شده‌اند که کشف آنها آسان‌تر بوده‌است. این موضوع به این علت است که بیش‌ترین حساسیت روش اخترشناسی رادیویی متوجه مولکول‌های خطی کوچک دارای دوقطبی الکتریکی مولکولی بالا است. فراوان‌ترین مولکول موجود در جهان، مولکول هیدروژن (H۲) است که به‌طور کامل برای تلسکوپ‌های رادیویی نامرئی است، زیرا این مولکول فاقد دوقطبی الکتریکی است. انتقالات الکترونی مولکول هیدروژن، نیازمند انرژی بسیار بالایی هستند که تشخیص آن برای تلسکوپ‌های مرئی ممکن نیست، بنابراین شناسایی مولکول هیدروژن نیازمند مشاهدات با کمک طول موج فرابنفش، با استفاده از یک موشک ژرفاسنج است. نوارهای ارتعاشی غالباً مشخصه‌ای اختصاصی برای هر مولکول ایجاد نمی‌کنند و معمولاً به‌عنوان مشخصه‌ای برای شناسایی یک طبقه از مولکول‌های عمومی به شمار می‌آیند. به‌عنوان مثال، هیدروکربن‌های آروماتیک چندحلقه‌ای (موسوم به PAHs) به‌دلیل داشتن نوارهای ارتعاشی که مشخصه این خانواده از ترکیبات است، به‌صورت وسیعی در طیف‌های فروسرخ میانه[g] مشاهده می‌شوند. با این‌حال اگرچه با مشاهده این نوارها می‌توان پی‌برد که طیف ارتعاشی مورد نظر، متعلق به خانواده هیدروکربن‌های آروماتیک چندحلقه‌ای است، اما صرفاً با بررسی این نوارها (و بدون استفاده از سایر انتقالات)، نمی‌توان به‌طور دقیق مشخص کرد که طیف مورد نظر، دقیقاً متعلق به کدام مولکول هیدروکربن آروماتیک است.