طبلاوی

معنی کلمه طبلاوی در لغت نامه دهخدا

طبلاوی. [ طَ ] ( اِخ ) او راست : شرحی بر شرح تصریف سعدالدین تفتازانی.

جملاتی از کاربرد کلمه طبلاوی

شهاب‌الدین ابوالعباس احمد بن بدرالدین محمد بن شمس‌الدین محمد بن نورالدین علی بن حَجَر هیتمی سعدی انصاری (۹۰۹ – ۹۷۴ ه‍.ق) فقیه، عالم و مؤلف شافعی است. با این‌که خانواده‌اش را در شمار انصار آورده‌اند اما خود او از انتساب انصاری خودداری می‌کرد. در ۹۲۴ ه‍.ق به جامع الازهر رفت و شاگرد مکتب شاگردان ابن حجر عسقلانی شد. پیش از رسیدن به بیست سالگی ازسوی رملی و طبلاوی و برخی دیگر به او اجازهٔ فتوا و تدریس داده شد. او را «ناشر علوم امام شافعی» گویند. علمای مصر نظریه‌های او را شدیداً نقد می‌کردند تا جایی که به حد تکفیر می‌رسید.