ضمیر موصولی

در صرف نام در زبان خوارزمی، دو شمار، مفرد و جمع؛ دو جنس دستوری، مذکر و مونث؛ و هم‌چنین بیش از شش حالت قابل تشخیص هستند. چنان‌که اختلاف‌ها بیشتر با واکه‌های کوتاه پایانی معلوم می‌شوند، با وجود این، آنها پدیده‌ای را فقط در تعدادی از متون که دارای حرکت و اعراب هستند، به وجود می‌آورند و به عبارتی دیگر هنگامی که پسوندی به واژه متصل شود سپس قرائت اولیه اختلاف‌های معنا یا تلفظ را در وجودش آشکار می‌سازد. خوارزمیان (همانند آسی دیگوری) یک حرف تعریف معین بازمانده از ستاک ضمیر موصولی -ya دارند؛ که صورت‌های مفرد مذکر y' و مونث 'y، جمع y' برای هر دو جنس است، که به صورت y- و '- به هنگام اتصال با حروف اضافه مخفف می‌شوند.