معنی کلمه صیب در لغت نامه دهخدا
صیب. [ ص ُ ی ُ ] ( ع اِ ) ج ِ صوب. ( منتهی الارب ).
صیب. [ ص َی ْ ی ِ ] ( ع اِ ) باران. ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ). باران پیاپی. ( ترجمان علامه جرجانی ). || ابر باران. ( منتهی الارب ) : او کصیب من السماء فیه ظلمات و رعد و برق. ( قرآن 19/2 ).