صیاغت

در حبیب‌السیر: «امیر نجم الدین مسعود در اوایل حال در سلک اشرف و اعیان رشت که داخل مملکت جیلانست منتظم بود و به واسطه کمال مهارت در صناعت صیاغت از امثال و اقران ممتاز و مستثنی می‌نمود و در آن ایام که آن گوهر کان الطاف الهی یعنی حضرت شاهی دین‌پناهی در ولایت لاهیجان به سر می‌برد امیر نجم الدین مسعود بنا بر ارادتی که نسبت به دودمان پیغمبری سیما منتصبان خاندان حیدری ثابت داشت نادیده نقش محبت آن قرةالعین ولایت را به قلم اخلاص بر خاتم دل نگاشت… بعد از آن که موکب همایون پادشاه ربع مسکون از آن مملکت به خطه اردبیل مراجعت وصیت ظهور دولت و اقبال ابدی الاتصال در اطراف عالم سمت شیوع پذیرفت. کوسه عباس که سپهسالار حاکم رشت امیر اسحق بود و در مذهب تسنن غلو می‌نمود، دانست که امیر نجم الدین مسعود به ملت علیه امامیه عمل می‌نماید و نسبت به آن قدوه اولاد خیرالریه در طریق اخلاق و نیازمندی سلوک می‌فرماید.

کوه نِبو یا نیبو (به عبری: הר נבו) (به عربی: جبل نیبو)، کوهی در استان مادبا و در ۳۵ کیلومتری جنوب غربی امان در کشور پادشاهی اردن است. بلندترین نقطهٔ آن، صیاغت (عربی: صیاغة) حدوداً ۸۲۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. بر فراز کوه، کلیسای موسی قرار دارد که در روزهایی با هوای صاف می‌توان سرزمین مقدس، کرانهٔ باختری و درهٔ رود اردن، اریحا، بیت‌لحم و بیت‌المقدس را از آنجا مشاهده کرد.

در سال ۱۹۳۳ بقایای کلیسای بیزانسی در صیاغت (بلندترین نقطهٔ کوه) یافت شد که گمان می‌رود مربوط به اواخر قرن چهارم میلادی است و احتمالاً در اوایل قرن پنجم توسعه داده شده و در اواخر همان قرن کاملاً بازسازی شده است. کلیسا از حملهٔ ساسانیان و اعراب در قرن هفتم در امان مانده و با تغییراتی تا قرن نهم برجا بوده است. زوار کمی به بالای کوه آمده و مسافران نیز به ندرت مشاهدات خود را مکتوب کرده‌اند. تا اینکه در دههٔ سی و هفتاد طی حفاری‌هایی تمامی مجموعه از زیر خاک بیرون آورده شد. کف کلیسا با موزائیک‌های رنگین و زیبایی از دورهٔ بیزانس تزئین شده و خیلی خوب برجا مانده‌اند.