صالح قزوینی

معنی کلمه صالح قزوینی در لغت نامه دهخدا

صالح قزوینی. [ ل ِ ح ِ ق َزْ ]( اِخ ) ( سید... ) ابن مهدی بن رضی بن محمدعلی الحسینی القزوینی. وی یکی از شعرای جنوب عراق عرب است و به سال 1208 هَ. ق. در نجف متولد شد و به سال 1259 به بغداد رفت و بدانجا به سال 1301 درگذشت و جنازه او رابه نجف بردند. او راست : «درر الغرویة فی رثاء العترة المصطفویة» و دیوان مراثی دیگر در حدود 3000 بیت و«دیوان قزوینی ». ( الاعلام زرکلی ص 427 ). و رجوع به فهرست کتابخانه مدرسه سپهسالار ج 2 صص 620 - 621 شود.

معنی کلمه صالح قزوینی در فرهنگ فارسی

ابن مهدی بن رضی بن محمد علی الحسینی القزوینی وی یکی از شعرای جنوب عراق عرب است

جملاتی از کاربرد کلمه صالح قزوینی

اصلاحات اجتماعی باب که زنان را در رتبه برابری با مردان بالا برد موجب گردید که زرین تاج دختر ملا محمد صالح قزوینی که به نام قرةالعین معروف بود نیز به سمت تعالیم و آموزش‌های باب جذب شود.