شیار جوش

عدم همجوشی، چسبندگی ضعیف مهره جوش به فلز پایه است. نفوذ ناقص مهره جوشی است که از ریشه شیار جوش شروع نمی‌شود. نفوذ ناقص، کانال‌ها و شکاف‌هایی را در ریشه جوش ایجاد می‌کند که می‌توانند باعث ایجاد مشکلات جدی در لوله‌ها شوند زیرا مواد خورنده می‌توانند در این مناطق ته‌نشین شوند. این نوع عیوب زمانی رخ می‌دهند که رویه‌های جوشکاری رعایت نشود. دلایل احتمالی شامل تنظیم جریان، طول قوس، زاویه الکترود، و دستکاری الکترود است. نقص‌ها می‌توانند متنوع باشند و می‌توان آن‌ها را به بحرانی یا غیربحرانی طبقه‌بندی کرد. تخلخل (حباب) در جوش معمولاً تا حد معینی قابل‌قبول است. وجود سرباره، زیربرش و ترک معمولاً غیرقابل قبول است. برخی از تخلخل‌ها، ترک‌ها، و آخال‌های سرباره قابل مشاهده هستند و ممکن است نیازی به بازرسی بیشتر برای حذف آن‌ها نداشته باشند. عیوب کوچکی مانند این‌ها را می‌توان با آزمایش مایع نافذ (بررسی رنگ) تأیید کرد. آخال‌ها و ترک‌های سرباره درست زیر سطح را می‌توان با بازرسی ذرات مغناطیسی کشف کرد. عیوب عمیق‌تر را می‌توان با استفاده از تکنیک‌های رادیوگرافی (اشعه ایکس) و/یا اولتراسوند (امواج صوتی) تشخیص داد.

این نوع ترک زمانی ایجاد می‌گردد که قوس تشکیل گردیده اما نقطه مورد نظر جوش داده نمی‌شود در اتفاق زمانی می‌افتد که نقطه تا بالاتر از دمای بحرانی گرم شده و سپس به‌طور ناگهانی سرد می‌گردد این موضوع باعث ایجاد فاز مارتنزیت می‌گردد که ترد بوده و احتمال به وجود آمدن ترک‌های میکرونی را بالا می‌برد با توجه به این که قوس الکتریکی معمولاً در داخل شیار جوش تشکیل می‌گردد احتمال به وجود آمدن این نوع ترک کم است اما اگر این اتفاق خارج از شیار جوش بیفتد باید پهنای جوش را تا ان نقطقه افزایش داد یا با استفاده از مشعل گاز اکسی استیلن پیشگرم ایجاد کرد و سپس اجازه داد تا به‌طور آهسته سرد گردد.