شلیک متقابل

زوسیما در بخش دوم کتاب ششم داستان خود را نقل می‌کند که در جوانی یک افسر نظامی بود که در سن‌پترزبورگ به مهمان‌های مختلف دعوت می‌شد و عاشق دختری بود که با شخص دیگری ازدواج کرد. پس در حین گفتگو به شوهر دختر توهین کرد و این توهین منجر به دوئل شد. عصر قبل از دوئل، حال زوسیما خوب نبود و از دست گماشته خود عصبانی شد و به او سیلی زد. اما صبح روز بعد، حال و هوای زوسیما کاملاً متفاوت بود. او پر از خودآگاهی عمیقی بود و متوجه شد که با گماشته‌اش ظالمانه رفتار کرده‌است. از نظرش، گماشته و همین‌طور مردی که باید با او دوئل کند، مردانی هستند که خدا شبیه خودش آفریده‌است. زوسیما به دوئل رفت و پس از این که رقیبش اولین تیر را شلیک کرد، او به جای شلیک متقابل، اسلحه‌اش را انداخت و عذرخواهی کرد و نهایتاً اعلام کرد که استعفا می‌دهد تا به یک صومعه بپیوندد.