شطیبه

معنی کلمه شطیبه در لغت نامه دهخدا

( شطیبة ) شطیبة. [ ش َ ب َ ] ( ع اِ ) پاره ای از کوهان شتر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). پاره ای ازکوهان شتر که بدرازابریده باشد. ( از اقرب الموارد ). || سختی و شدت. || فرقه مختلف. ( ناظم الاطباء ). || پوست بدرازابریده. || چوب بدرازابریده جهت کمان. || پوست پاره دراز ج ، شَطائب. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || ( ص ) ماده شتر بی شیر و باریک. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).
شطیبة. [ ش ُ طَ ب َ ] ( ع اِ ) روناس. ششتره. ( از یادداشت مؤلف ). رجوع به ششتره شود.

معنی کلمه شطیبه در لغت نامه دهخدا

جملاتی از کاربرد کلمه شطیبه