شریبه

معنی کلمه شریبه در لغت نامه دهخدا

( شریبة ) شریبة. [ ش َ ب َ ] ( ع ص ) گوسپندانی که آب خورده بازگردند و در پی یکدیگر روند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

معنی کلمه شریبه در فرهنگ فارسی

گوسپندانی که آب خورده باز گردند و در پی یکدیگر روند .

جملاتی از کاربرد کلمه شریبه

بدیع‌الزمان فروزانفر نام او را مَمشاد ضبط کرده، و هلموت ریتر در دریای جان و رینولد نیکلسون در تصحیح تذکرةالاولیاء مِمشاد نوشته‌اند. نورالدین شریبه در تصحیح طبقات الصوفیه سلمی مُمشاد ذکر کرده‌است. بشار عواد در تصحیح تاریخ‌الاسلام ذهبی احتمال داده که نام وی مَمشاد و صورتی از مَحمشاد باشد که نامی رایج در میان کرامیه بوده‌است.